Turzyca poznańska
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | |||
| Klasa | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
turzyca poznańska | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Carex repens Bellardi App. Fl. Pedem. 42 1793 | |||
| Synonimy | |||
| |||
Turzyca poznańska (Carex repens Bellardi) – gatunek rośliny z rodziny ciborowatych.
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Występuje w rozproszeniu w Europie środkowej i południowej[3]. W Polsce rośnie nad dolną Wisłą między Nieszawą a Chełmnem na kilku stanowiskach[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Roślina trwała, wysokości 25-50 cm, z długimi podziemnymi rozłogami pokrytymi brunatnymi strzępami pochew liściowych[4].
- Łodyga
- Wzniesiona, ulistniona tylko w dole[5].
- Kwiaty
- Kwiatostan złożony z gęsto ustawionych kłosów, u góry męskich, w środku obupłciowych i na dole żeńskich. Pęcherzyki na trzoneczkach, ze skrzydełkami, z długim dzióbkiem z rdzawym szczytem[5].
- Owoce
- Orzeszek.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
- Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do czerwca. Rozmnaża się wegetatywnie; nasiona tworzą się rzadko i nie kiełkują[4].
- Siedlisko: Rośnie na piaszczystych terasach Wisły[4].
Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Gatunek umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin (2001) w kategorii LR (gatunek niższego ryzyka); w wydaniu z roku 2014 otrzymał kategorię VU (narażony)[6]. Umieszczony także na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii R (rzadki - potencjalnie zagrożony). W wydaniu z 2016 roku otrzymał kategorię VU (narażony)[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-09-27] (ang.).
- ↑ eMonocot [dostęp 2013-09-27]
- ↑ a b c d Ceynowa-Giełdon M. 2001. Turzyca poznańska. s. 489-490. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
- ↑ a b Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny Polskie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1969.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.