Tuz (karta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tuz Czerwienny
Tuz Żołędny
Tuz Dzwonkowy

Tuz (niem. Daus, dwójka) – najstarsza karta w tzw. kartach polskich, kartach niemieckich i kartach szwajcarskich. Na ogół przedstawia: dzikie zwierzęta, tarczę herbową lub pogańskiego boga, barwa oznaczona jest dwoma okami. W kartach francuskich jego odpowiednikiem jest as (który żargonowo jest też nazywany tuzem) i blotka dwójka (bardzo dobrze to widać w najstarszych taliach, gdzie jest piątka, czwórka i trójka[1] oraz w talii The Fairy Tarot, gdzie as i tuz to oddzielne figury[2]).

Tuza oznacza się na różne sposoby, w zależności od talii. Zwykle oznacza się go dwoma symbolami kolorów (stąd niemiecka nazwa Daus) położonymi równolegle (zarówno wersja symetryczna jak i jednolita), czasem obróconymi pod skosem dla rozróżnienia od innych kart. Innymi, nieco rzadziej stosowanymi oznaczeniami są litera D (przeważnie w niemieckojęzycznych taliach, stosowana bardzo rzadko ze względu na zarezerwowanie litery D dla oznaczania dam) albo litera A (nawiązująca do innej nazwy tuza As).

Wygląd kart[edytuj | edytuj kod]

Talia 48 Kart Niemieckich

Jednohlave

Wzór Saksoński

Wzór wirtemberski - stary rysunek

Wzór szwajcarski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. WWPCM00705 [online], a.trionfi.eu [dostęp 2020-02-15].
  2. Fairy Tarot PAŁKI [online], jolanta-golebiewska-tarot.pl.tl [dostęp 2020-02-15] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Łukasz Gołębiowski, Gry i zabawy różnych stanów w kraju całym, lub niektórych tylko prowincyach, Warszawa 1831.