Twardziaczek różowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Twardziaczek różowy
Ilustracja
Contumyces rosellus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

szczeciniakowce

Rodzina

Rickenellaceae

Rodzaj

twardziaczek

Gatunek

twardziaczek różowy

Nazwa systematyczna
Contumyces rosellus (M.M. Moser) Redhead, Moncalvo, Vilgalys & Lutzoni
Mycotaxon 82: 161 (2002)

Twardziaczek różowy (Contumyces rosellus (Cooke) S. Lundell) – gatunek grzybów z rodziny Rickenellaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Contumyces, Rickenellaceae, Hymenochaetales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1950 r. Meinhard Moser nadając mu nazwę Clitocybe rosella. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu Jean-Marc Moncalvo, Rytas Vilgalys i François M. Lutzoni w 2002 r.[1]

Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:

  • Gerronema rosellum (M.M. Moser) Singer 1973
  • Jacobia rosella (M.M. Moser) Contu 1998
  • Loreleia rosella (M.M. Moser) Redhead 2019
  • Marasmiellus rosellus (M.M. Moser) Kuyper & Noordel. 1986
  • Mycena carnicolor P.D. Orton 1960[2].

Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. dla synonimu Marsmiellus rosellus[3]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 0,5–2,0 cm, wypukły, później przechodzący w wypukło-wklęsły, na koniec lejkowaty. Brzeg początkowo podwinięty, potem podgięty do płaskiego, czasami wyglądający na prążkowany. Powierzchnia naga, prążkowana niemal do połowy, winnobrązowa, higrofaniczna, przechodząca w różowawobrązową, w końcu bladobrązową[4].

Blaszki

Zbiegające daleko na trzon, dość rzadkie, bladoróżowe, przechodzące w różowawo-kremowe, po osiągnięciu dojrzałości blade. Międzyblaszki do trzeciego stopnia[4].

Trzon

Wysokość 1,0–2,5 cm, grubość 1–3 mm, giętki, mniej więcej równy, prosty lub zagięty, z wiekiem pusty. Powierzchnia oprószona, naga, tej samej barwy co kapelusz, tj. winna do różowawo-brązowej, z wiekiem bledsza, często prawie biaława. Podstawa biało omszona. Brak osłony częściowej[4].

Miąższ

Cienki, blady, o łagodnym zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 9,0–10,5 × 4,5–6 µm, elipsoidalne, gładkie, nieamyloidalne, zawartość ziarnista[4].

Gatunki podobne

Twardziaczek różowy to mały grzyb z białymi zarodnikami, z lejkowatym kapeluszem, prążkowanym brzegiem i blaszkami zbiegającymi na trzon. Ważną cechą wyróżniającą są odcienie od winnego do różowawo-brązowego. Z wiekiem kapelusz może blaknąć, ale blaszki i trzon zwykle zachowują nieco różowawy kolor. Pęporostek baldaszkowy (Lichenomphalia umbellifera) ma kapelusz od jasnobrązowego do żółtobrązowego, kremowe blaszki i czerwono-brązowy do żółto-brązowego trzon;. Języczek nadrzewny (Arrhenia epichysium) ma szarobrązowy kapelusz, trzon i blaszki. Poza kolorem, twardziaczek różowy różni się od nich miąższem – jest bardziej łykowaty i korkowaty[4].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Twardziaczek różowy występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Europie i Azji[5]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko. Według W. Wojewody częstość występowania tego gatunku i jego zagrożenie w Polsce nie są znane[3].

Grzyb naziemny. Na stanowisku w Polsce rósł w młodym lesie pod brzozami i sosnami[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-06] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-01-06] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f California Fungi – Contumyces rosellus [online], Mycoweb [dostęp 2023-01-02] (ang.).
  5. Występowanie Contumyces rosellus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-02] (ang.).