Twierdzene Kryłowa-Bogolubowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W matematyce, twierdzenie Kryłowa-Bogolubowa[1] (zwane również twierdzeniem o istnieniu miar niezmienniczych) jest wynikiem z zakresu teorii układów dynamicznych. Twierdzenie ma charakter egzystencjalny, mówi o tym, kiedy do danego układu dynamicznego można przyłączyć miarę probabilistyczną, niezmienniczą ze względu na przekształcenie w układzie, ale nie podaje tego, jakie wartości przyjmuje miara. Dodatkowo, twierdzenie nie podaje, ile dokładnie różnych takich miar istnieje.

Treść twierdzenia[edytuj | edytuj kod]

Niech będzie zwartą, metryzowalną przestrzenią topologiczną, a będzie odwzorowaniem ciągłym. Oznaczmy przez σ-algebrę borelowską przestrzeni . Wówczas dla układu dynamicznego istnieje borelowska probabilistyczna miara niezmiennicza taka, że tworzy układ dynamiczny zachowujący miarę.

Oznacza to, że istnieje przynajmniej jedna miara taka, że dla dowolnego .

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nicolas Kryloff, Nicolas Bogoliouboff, La Theorie Generale De La Mesure Dans Son Application A L'Etude Des Systemes Dynamiques De la Mecanique Non Lineaire, „The Annals of Mathematics”, 38 (1), 1937, s. 65, DOI10.2307/1968511, JSTOR1968511.