Przejdź do zawartości

Tytus Babczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez AlexKazakhov (dyskusja | edycje) o 21:25, 29 lis 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Tytus Babczyński (ur. 1830 w Warszawie, zm. 1910) - matematyk i fizyk polski. Ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Warszawie, potem studiował fizykę i matematykę. W roku 1872 został doktorem Uniwersytetu Petersburskiego.

W latach (1857-1862) był profesorem wyższej matematyki i mechaniki w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, potem w latach (1862-1868) Szkoły Głównej, a w końcu Uniwersytetu Warszawskiego (1862-1887). Napisał pracę "O zjawiskach indukcji", która została nagrodzona złotym medalem na Uniwersytecie Petersburskim, a także "Wykłady algebry wyższej i Rachunku różniczkowego i całkowego", "Wstęp do dynamiki wyższej", "Sposób mnożenia funkcji symetrycznych i algebraicznych wymiernych".

Za: Wielka ilustrowana encyklopedja powszechna Gutenberga, zmienione Szablon:Unistub