Tętnica pachowa
Tętnica pachowa (łac. arteria axillaris, ang.axillary artery) u człowieka stanowi przedłużenie tętnicy podobojczykowej. Rozpoczyna się na wysokości brzegu zewnętrznego pierwszego żebra i biegnie przez jamę pachową, gdzie jest otoczona pęczkami splotu ramiennego. Środkowa część pęczka naczyniowo-nerwowego jest przykryta mięśniem piersiowym mniejszym. Dzięki temu, topograficznie wyróżniamy w obrębie pnia tętnicy odcinek górny (powyżej mięśnia), odcinek środkowy i odcinek dolny (poniżej mięśnia). Tętnica pachowa kończy się poniżej brzegu dolnego ścięgna mięśnia piersiowego większego przechodząc w tętnicę ramienną.
Gałęzie tętnicy pachowej zaopatrują kości i mięśnie obręczy kończyny górnej, mięśnie piersiowe, zębaty przedni i najszerszy grzbietu, staw ramienny oraz gruczoł sutkowy.
Od tętnicy pachowej odchodzą tętnice tworzące sieć tętniczą klatki piersiowej. Punkty odejścia tych gałęzi są bardzo zmienne i bywają trudne do odnalezienia podczas preparacji. Są to:
- 1) odcinek górny:
tętnica piersiowa górna (najwyższa) (ang. superior (supreme) thoracic artery)
- 2) odcinek środkowy:
tętnica piersiowo-barkowa (ang. thoracoacromial artery), tętnica piersiowa boczna (ang. lateral thoracic artery)
- 3) odcinek dolny:
tętnica podłopatkowa (ang. subscapular artery), tętnica okalająca ramię przednia (ang. anterior circumflex humeral artery), tętnica okalająca ramię tylna (ang. posterior circumflex humeral artery)
tętnica piersiowa boczna (ang. lateral thoracic artery) odchodzi wspólnym pniem z tętnicą podłopatkową, przebija mięsień piersiowy większy i częściowo unaczynia gruczoł sutkowy
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- B.Gworys i wsp, Kompendium z anatomii prawidłowej człowieka T. II, wyd Medpharm Polska, 2012 ISBN 978-83-7846-008-4
- Friedrich Paulsen, Jens Waschke, Atlas anatomii człowieka Sobotta Tom I, K.S. Jędrzejewski, M. Polguj (red.), wyd. 24, Edra Urban & Partner, s. 247, ISBN 978-83-66310-23-0 (pol.).
