Tętnica podobojczykowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat bliższego odcinka aorty i jej gałęzi. Zaznaczono obie tętnice podobojczykowe.

Tętnica podobojczykowa (łac. arteria subclavia, ang. subclavian artery) − parzysta tętnica przebiegająca pod obojczykiem, zaopatrująca w krew kończyny górne, oraz wysyłająca gałęzie do klatki piersiowej i głowy.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Punkty odejścia obu tętnic podobojczykowych są różne. Tętnica prawa podobojczykowa odchodzi od pnia ramienno-głowowego u podstawy szyi, lewa zaś jako jedna z trzech gałęzi łuku aorty w śródpiersiu górnym.
Tętnicę podobojczykową można podzielić na trzy części: część wstępującą, szczytową i zstępującą. Po odejściu tętnica leży na osklepku opłucnej. Wraz ze splotem ramiennym przechodzi między mięśniami pochyłymi poprzez szczelinę tylną mięśni pochyłych, przylegając do I żebra. W następnym odcinku tętnica podobojczykowa przechodzi do dołu nadobojczykowego większego, gdzie leży powierzchownie, niemalże pod skórą. Naczynie kończy się na brzegu zewnętrznym I żebra leżąc pod obojczykiem, gdzie przedłuża się w tętnicę pachową. W rzadkich przypadkach tętnica podobojczykowa prawa odchodzi jako dodatkowe, czwarte, skrajnie lewe (położone w okolicy przejścia łuku aorty w aortę zstępującą) odgałęzienie aorty. Mówimy wtedy o tętnicy błądzącej (łac. arteria lusoria).

Gałęzie i zakres unaczynienia[edytuj | edytuj kod]

Gałęzie odchodzące od tętnicy podobojczykowej, poza całą kończyną górną, zaopatruje mięśnie i trzewia szyi, tylną część mózgowia z uchem wewnętrznym. Gałęzie zstępujące zaopatrują przednią ścianę klatki piersiowej.
Gałęzie:

Przedłużeniem tętnicy podobojczykowej jest tętnica pachowa (łac. arteria axillaris) (gałąź końcowa)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anatomia Człowieka. Tom III, Wyd. VIII. Adam Bochenek, Michał Reicher. Strony:213-217 ISBN 83-200-2889-2
  • Kompendium z anatomii prawidłowej człowieka. Tom II, Wyd I. Bohdan Gworys i wsp.. Medpharm Polska Strony 131-132 ISBN 978-83-7846-008-4