Splot ramienny
Splot ramienny (łac. plexus brachialis) – twór powstały z gałązek przednich (brzusznych) nerwów rdzeniowych biegnących od rdzenia kręgowego, najczęściej jego korzenie mają swój początek w neuromerach od C5 do Th1, jednak możliwe są odmiany anatomiczne przesunięte o jeden neuromer w dół bądź w górę (czyli C4-C8, lub C6-Th2). Przebiega przez trójkąt boczny szyi (dokładniej trójkąt łopatkowo-obojczykowy), jamę pachową do ramienia.
Pnie i pęczki splotu ramiennego[edytuj | edytuj kod]

Korzenie nerwów rdzeniowych tworzą trzy pnie:
- pień górny (łac. truncus superior),
- pień środkowy (łac. truncus medianus),
- pień dolny (łac. truncus inferior).
Pnie dzielą się na część przednią i tylną, które to tworzą pęczki:
- pęczek tylny (łac. fasciculus posterior) - utworzony z części tylnych pni,
- pęczek boczny (łac. fasciculus lateralis) - utworzony z części przednich pnia górnego i środkowego,
- pęczek przyśrodkowy (łac. fasciculus medialis) - utworzony z części przedniej pnia dolnego.
Podział splotu ramiennego[edytuj | edytuj kod]
Splot ramienny dzieli się na:
- część nadobojczykową (pars supraclavicularis) leżącą w trójkącie bocznym szyi,
- część podobojczykową (pars infraclavicularis) umiejscowioną w jamie pachowej.
Gałęzie krótkie splotu ramiennego[edytuj | edytuj kod]
Część nadobojczykowa[1]:
- nerw grzbietowy łopatki (łac. nervus dorsalis scapulae),
- nerw piersiowy długi (łac. nervus thoracicus longus),
- nerw podobojczykowy (łac. nervus subclavius),
- nerw nadłopatkowy (łac. nervus suprascapularis),
Część podobojczykowa[1]:
- nerwy piersiowe przyśrodkowy i boczny (łac. nervus pectoralis medialis et laterialis),
- nerw piersiowo-grzbietowy (łac. nervus thoracodorsalis),
- nerwy podłopatkowe górny i dolny (łac. nervi subscapulares),
- nerw pachowy (łac. nervus axillaris).
Gałęzie długie splotu ramiennego[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniamy[2]:
- nerw mięśniowo-skórny (łac. nervus musculocutaneus),
- nerw pośrodkowy (łac. nervus medianus),
- nerw łokciowy (łac. nervus ulnaris),
- nerw skórny przyśrodkowy ramienia (łac. nervus cutaneus brachii medialis),
- nerw skórny przyśrodkowy przedramienia (łac. nervus cutaneus antebrachii medialis),
- nerw promieniowy (łac. nervus radialis).
Ogólne unerwienie[edytuj | edytuj kod]
Obszary unerwienia:
- cała kończyna górna (mięśnie, stawy, skórę),
- wszystkie mięśnie na tułowiu połączone z obręczą kończyny górnej (wyj. m. czworoboczny - n.XI),
- niektóre mięśnie na szyi,
- tkanka mięśniowa gładka skóry kończyn,
- gruczoły potowe kończyn.
Porażenie[edytuj | edytuj kod]
Bardzo rzadko zdarza się, by porażeniu uległ cały splot, ale jeśli już się to wydarzy, jego obszar obejmie całą kończynę górną (niemożność wykonywania czynnych ruchów, zanik mięśni, brak czucia).
Wyróżnia się porażenia części nadobojczykowej - zespół Erba-Duchenne'a (zespół górny), zespół środkowy, Niedowład Klumpke (zespół dolny) i podobojczykowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Bochenek i Reicher 2010 ↓, s. 40-42.
- ↑ Bochenek i Reicher 2010 ↓, s. 46-47.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński: Zarys anatomii człowieka. Szczecin: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. ISBN 83-200-3362-4.
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. V. Warszawa: PZWL, 2010. ISBN 978-83-200-325-8.