Tętnica ramienna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tętnica ramienna wraz z odgałęzieniami - dystalna część kości ramiennej

Tętnica ramienna (łac. arteria brachialis) jest największą tętnicą kończyny górnej, zaopatrującą ją w krew tętniczą.
Puls tętnicy ramiennej jest wykorzystywany do pomiaru ciśnienia.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Stanowi przedłużenie tętnicy pachowej. Wchodzi w skład pęczka naczyniowo-nerwowego ramienia wraz z dwiema żyłami towarzyszącymi, naczyniami chłonnymi głębokimi ramienia i nerwem pośrodkowym[1]. Przebiega w dół wzdłuż wewnętrznej powierzchni ramienia do osiągnięcia dołu łokciowego. W tym miejscu rozpada się na dwie gałęzie końcowe: tętnicę promieniową i tętnicę łokciową, które biegną do przedramienia. Podczas przebiegu oddaje gałązki unaczynniające okoliczne mięśnie.

Gałęzie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka T.III Układ naczyniowy., Warszawa: PZWL, 1968, s. 242.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]