Uładzimir Baszarymau
| Pełne imię i nazwisko |
Uładzimir Siamionawicz Baszarymau |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1957 |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
Uładzimir Siamionawicz Baszarymau (biał. Уладзімір Сямёнавіч Башарымаў[a], ros. Владимир Семёнович Башаримов, Władimir Siemionowicz Baszarimow; ur. 5 stycznia 1957 w Janowie w rejonie wieteckim) – białoruski urzędnik państwowy i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 5 stycznia 1957 we wsi Janowo, w rejonie wieteckim obwodu homelskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1980 ukończył studia na Wydziale Ekonomicznym Homelskiego Uniwersytetu Państwowego[1]. W latach 1973–1974 pracował jako ślusarz w sowchozie „Janowo” w rejonie wieteckim. W latach 1982–1991 był starszym rewidentem księgowym, starszym rewidentem kuratorem w Wydziale Rolnictwa Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego, głównym specjalistą, kierownikiem biura Wydziału Kontrolno-Rewizyjnego (WKR) Homelskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1991–1993 pełnił funkcję kierownika biura WKR Ministerstwa Finansów Republiki Białorusi w obwodzie homelskim. W latach 1991–1994 pracował jako kierownik WKR w Departamencie Kontroli Gospodarczej przy Radzie Ministrów Republiki Białorusi w obwodzie homelskim. Pod koniec lat 90. XX wieku był kierownikiem WKR Służby Kontroli Prezydenta Republiki Białorusi w obwodzie homelskim[2].
Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]
W pierwszej turze wyborów parlamentarnych 14 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Wieteckiego Okręgu Wyborczego Nr 91[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[5]. Był bezpartyjny[3]. 27 listopada 1996 roku, po dokonanej przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjnej i częściowo nieuznanej międzynarodowo zmianie konstytucji, nie wszedł w skład utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Uładzimir Baszarymau jest żonaty, ma dwoje dzieci[2]. W 1995 roku mieszkał w mieście Homel[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Сямёнавіч Башарымаў (czyt. Uładzimier Siamionawicz Baszarymau).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kto… ↓, s. 28
- ↑ a b c Kto… ↓, s. 29
- ↑ a b c Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных 14 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.