U-48 (1939)
![]() | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
![]() | |
Wejście do służby | |
Los okrętu |
samozatopienie 3 maja 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | |
Długość |
66,5 m |
Szerokość |
6,2 m |
Napęd | |
silniki wysokoprężne na powierzchni, silniki elektryczne w zanurzeniu | |
Prędkość |
maksymalna 17,8 w |
Uzbrojenie | |
5 wyrzutni torped 533 mm, działo 88 mm, działko 20 mm | |
Załoga |
44 osób |
U-48 – niemiecki U-Boot typu VIIB. Wprowadzony do służby Kriegsmarine w 1939 roku U-48, odnotował największą ilość zatopionego tonażu nieprzyjacielskiego, ze wszystkich okrętów podwodnych uczestniczących w II wojnie światowej. Okręt zatopił 51 statków o łącznym tonażu 306 874 BRT i 1 okręt o wyporności 1060 ton oraz uszkodził 3 statki o łącznym tonażu 20 480 BRT.
Historia
Zamówienie na kolejny okręt podwodny typu VII B zostało złożone w stoczni Germaniawerft w Kilonii 21 listopada 1936. Stępkę pod budowę U-48 położono 10 marca 1937. Wodowanie nastąpiło 8 marca 1938, wejście do służby 22 kwietnia 1939.
Podczas 12 patroli bojowych zatopił 51 statków o łącznej pojemności 307 935 BRT oraz slup HMS „Dundee” (1060 t) z eskorty konwoju SC-3 (15 marca 1940); uszkodził również 3 dalsze statki (20 480 BRT). Było to najlepsze osiągnięcie okrętu podwodnego Kriegsmarine podczas tej wojny.
15 września 1939 koło wyspy Anholt zaatakował torpedą okręt podwodny, zidentyfikowany jako „brytyjski typu Clyde” - najprawdopodobniej w rzeczywistości polski ORP „Wilk”, lecz torpeda prawdopodobnie przeszła pod celem, nie wybuchając (atak nie był dostrzeżony)[1].
13 kwietnia 1940 pod Narwikiem U-48 zaatakował czterema torpedami pancernik HMS „Warspite”, lecz na skutek wadliwości zapalników magnetycznych, żadna nie wybuchła[2].
Wycofany z czynnej służby w połowie 1941, służył we flotylli szkolnej na Bałtyku, później pozostawał obsadzony jedynie szkieletową załogą. Zatopiony przez załogę przed końcem wojny (3 maja 1945) w Zatoce Lubeckiej (operacja Regenbogen).
Dowódca | Liczba patroli | Zatopione jednostki | Zatopiony tonaż |
---|---|---|---|
Horst Schulze | 8 | 28 | 183 000 |
Hans-Rudolf Rösing | 2 | 12 | 60 000 |
Heinrich Bleichrodt | 2 | 14 | 78 000 |
Przypisy
- ↑ Andrzej S. Bartelski: Prawdy i mity „Torpedy w celu” w: Biuletyn DWS.org.pl Nr 6, ISSN 2080-5780, s.31-32
- ↑ Anthony Newpower , Iron men and tin fish, Westport, Conn.: Praeger Security International, 2006, s. 48, ISBN 0-275-99032-X, OCLC 232301766 .