UFC 1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
UFC 1: The Beginning
Ilustracja
Organizator

Ultimate Fighting Championship

Data

12 listopada 1993

Miejscowość

Denver

Arena

McNichols Sports Arena

Liczba widzów

7800[1]

The Ultimate Fighting Championship lub UFC 1: The Beginning – inauguracyjna gala mieszanych sztuk walki organizacji UFC, która odbyła się 12 listopada 1993 w Denver. Gala była transmitowana wyłącznie w formacie pay-per-view, a później dostępna na kasetach VHS[2]. UFC 1 jest pierwszą oficjalną galą MMA na terenie USA[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zawody zostały zorganizowane przez Arta Davie'go i Roriona Gracie. Główną ideą, jaka przyświecała organizatorom, była konfrontacja różnych stylów walki w realnej walce bez ograniczeń i pokazanie, która jest najlepsza, toteż do turnieju zostali zaproszeni: mistrz świata w savate Gerard Gordeau, sumita Teila Tuli, kickboxerzy Kevin Rosier i Zane Frazier, zawodnik brazylijskiego jiu-jitsu Royce Gracie, bokser Art Jimmerson, zapaśnik Ken Shamrock oraz praktyk kenpō Patrick Smith. Nagrodą za wygranie turnieju było 50 tys. $ oraz tytuł mistrza świata sztuk walki.

Walki toczyły się bez żadnych reguł w ośmiokątnej klatce (oktagonie), wszelkie ciosy były dozwolone - jedyne, co było zabronione, to gryzienie i wsadzanie palców do oczu, a wygrać można było tylko i wyłącznie przed czasem poprzez znokautowanie rywala lub poddanie go technikami kończącymi (nie było sędziów punktowych oraz pomiaru czasu). Cały turniej wygrał filigranowy zawodnik brazylijskiego jiu-jitsu, wytypowany przez swoją rodzinę do reprezentowania ich sztuki walki, Royce Gracie, który pokonał o wiele cięższych od siebie rywali i został mistrzem.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Royce Gracie - zwycięzca turnieju
Gerard Gordeau (z góry) - finalista turnieju
Ken Shamrock - półfinalista turnieju, przyszły mistrz UFC

Walka rezerwowa:

  • Stany Zjednoczone Jason DeLucia vs Stany Zjednoczone Trent Jenkins
DeLucia zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców)

Walki ćwierćfinałowe:

Gordeau zwyciężył przez TKO (kopnięcie w głowę)
  • Stany Zjednoczone Kevin Rosier vs Stany Zjednoczone Zane Frazier
Rosier zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik)
Gracie zwyciężył przez poddanie (dosiad)
Shamrock zwyciężył przez poddanie (dźwignia skrętowa na nogę)

Walki półfinałowe:

  • Holandia Gerard Gordeau vs Stany Zjednoczone Kevin Rosier
Gordeau zwyciężył przez TKO (przerwanie przez narożnik)
Gracie zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców)

Walka finałowa:

Gracie zwyciężył przez poddanie (duszenie)

Drabinka turnieju[edytuj | edytuj kod]

  Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
  Holandia  Gerard Gordeau TKO  
Stany Zjednoczone  Teila Tuli 0:26  
  Holandia  Gerard Gordeau TKO  
  Stany Zjednoczone  Kevin Rosier 0:59  
Stany Zjednoczone  Kevin Rosier TKO
  Stany Zjednoczone  Zane Frazier 4:20  
    Holandia  Gerard Gordeau 1:40
  Brazylia  Royce Gracie POD
  Brazylia  Royce Gracie POD  
Stany Zjednoczone  Art Jimmerson 2:18  
  Brazylia  Royce Gracie POD
  Stany Zjednoczone  Ken Shamrock 0:57  
Stany Zjednoczone  Ken Shamrock POD
  Stany Zjednoczone  Patrick Smith 1:49  

Legenda: TKO – techniczny nokaut, POD - poddanie

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]