USS Tautog (SSN-639)
| ||
| ||
| Klasa | okręt podwodny | |
| Typ | Sturgeon | |
| Projekt | SCB-188A | |
| Historia | ||
| Stocznia | Ingalls Shipbuilding | |
| Początek budowy | 27 stycznia 1964 | |
| Wodowanie | 15 kwietnia 1967 | |
 US Navy
| ||
| Wejście do służby | 17 sierpnia 1968 | |
| Wycofanie ze służby | 31 marca 1997 | |
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
4.250 długich ton 4.789 długich ton | |
| Długość | 89 metrów | |
| Szerokość | 9,65 metrów | |
| Zanurzenie testowe | 400 metrów | |
| Zanurzenie maksymalne | +/- 680 metrów | |
| Rodzaj kadłuba | jednokadłubowy | |
| Materiał kadłuba | HY-80 | |
| Napęd | ||
| 1 reaktor PWR S5W , 2 turbiny parowe (15000 KM), 1 śruba | ||
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
15 węzłów 26-27 węzłów | |
| Sensory | ||
| radary: BPS-14 sonary: BQQ-5, antena holowana TB-16 EW: WLQ-4(V), WLR-4(V) bądź WLR-9 | ||
| Uzbrojenie | ||
| Sub Harpoon / SUBROC, 23 torpedy Mk. 48 ADCAP minotorpedy Mk. 60 Captor, miny Mk.57 | ||
| Wyrzutnie torpedowe | 4 x 533 mm (śródokręcie) | |
| Załoga | 99 oficerów i marynarzy | |
USS Tautog (SSN-639) – amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem jądrowym typu Sturgeon z czasów zimnej wojny, zbudowany w stoczni Ingalls Shipbuilding według projektu SCB-188A.
Do służby w amerykańskiej marynarce wszedł 17 sierpnia 1968 roku, służył później głównie na obszarze Pacyfiku. 24 czerwca 1970 roku podczas śledzenia radzieckiego okrętu podwodnego projektu 675 (NATO: Echo II), „Tautog” zderzył się K-108. W rezultacie kolizji okręt wrócił do Pearl Harbor ze złamanym kioskiem, zaś K-108 do bazy w Piertopawłowsku na Dalekim Wschodzie z dziurą "wielkości tramwaju z odbierakiem" w kadłubie zewnętrznym. Wypadek nie pociągnął za sobą ofiar śmiertelnych, choć dowódcy i załogi obu jednostek byli przekonani, że drugi okręt zatonął. Okręt naprawiono i służył w US Navy do 31 marca 1997 roku, kiedy został skreślony z listy okrętów floty.
Okręt nosił nazwę nadaną mu celem uczczenia swojego poprzednika USS „Tautog” (SS-199) — jednego z najskuteczniejszych okrętów podwodnych wojny podwodnej na Pacyfiku, w latach 1941-1945.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 390-391. ISBN 1-8510-9563-2.
- Sontag Sherry, Drew Christopher, Drew Annette: Blind Man’s Bluff. The Untold Story of American Submarine Espionage. New York: Public Affairs, 1998, s. 140-157. ISBN 1-891620-08-8.
| ||||||||