Uchówka ośla
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
uchówka ośla |
Nazwa systematyczna | |
Otidea onotica (Pers.) Fuckel Jb. nassau. Ver. Naturk. 23-24: 330 (1870) |
Uchówka ośla (Otidea onotica (Pers.) Fuckel) – gatunek grzybów z rzędu kustrzebkowców (Pezizales)[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Otidea, Otideaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Persoon nadając mu nazwę Peziza onotica. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1870 r. Fuckel, przenosząc go do rodzaju Otidea[1].
Synonimów nazwy naukowej ma ok. 20[2].
Nazwa polska według M.A. Chmiel[3].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Jednostronnie uchowaty, zwykle ze szczeliną aż do podstawy, zagięty, trochę korzeniowaty i biało filcowaty; warstwa zarodnikonośna mocno pomarańczowa do żółtej; od strony zewnętrznej delikatnie mączysty. Do 4 cm szerokości. Miąższ biały, bez zapachu, o łagodnym smaku[4].
- Gatunki podobne
Znany jest cały szereg gatunków trudnych do rozróżnienia. Uchówka zajęcza (Otidea leporina) różni się tylko barwą rdzawożółtą – za młodu, a później cynamonowobrązową. W lasach bukowych występuje stosunkowo rzadka uchówka cytrynowożółta (Otidea conccinna); ma ona owocniki rosnące gęsto, mocno cytrynowożółte, zawinięte i jednostronnie szczelinowate[4].
Występowanie i siedlisko
[edytuj | edytuj kod]Uchówka ośla notowana jest w Europie i Ameryce Północnej, poza tym podano jej stanowiska tylko w Bhutanie[5]. W Polsce jest stosunkowo rzadka[4].
Grzyb saprotroficzny. Rośnie przeważnie małymi grupkami w lasach liściastych i iglastych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
- ↑ Maria Alicja Chmiel , Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 89, ISBN 978-83-89648-46-4 .
- ↑ a b c Edmund Garnweidner i inni, Grzyby. Przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 228, ISBN 83-7319-976-4 .
- ↑ Występowanie Otidea onotica na świecie (mapa) [online], Discover Life Maps [dostęp 2016-01-10] .