Kustrzebniaki
.jpg) Kustrzebka brunatna | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa |
kustrzebniaki |
| Nazwa systematyczna | |
| Pezizomycetes O.E. Erikss. & Winka. Myconet (Umeå) 1(1): 8 (1997)[1] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Peziza Fr. | |
Kustrzebniaki (Pezizomycetes O.E. Erikss. & Winka) – klasa grzybów z typu workowców (Ascomycota)[2].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Kustrzebniaki charakteryzują się askokarpami z workami wyposażonymi w wieko (operculum), stąd określane są czasem – w nawiązaniu do wcześniejszych ujęć systematycznych – jako „operculate Discomycetes”. Należy zaznaczyć, że choć ta cecha jest ważnym wyróżnikiem tej klasy, to u niektórych rodzajów operculum zaniknęło. Taksony takie przyporządkowano do Pezizomycetes na podstawie filogenetycznych badań molekularnych[3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Klasę Pezizomycetes utworzyli Ove Erik Eriksson i Katarina Winka w artykule Supraordinal taxa of Ascomycota, opublikowanym w „Myconet” z 1997[4]:
Pezizomycetes cl. nov. O.E. Erikss. & Winka
- Holotypus: Pezizales C. Bessey
- Ascomata: apothecia vel cleistothecia. Asci operculati vel pseudoprototunicati.
- Characteres moleculares (SSU rRNA): 10-1 253a:g. 13 377g:u (exc. g in Glaziella). 23-2/23-5 704?:c (exc. a in Barssia, gap in Helvella). 23' 971-:u (exc. gap in Cookeina, Urnula). 37 1255u:a.
Według kodeksu Index Fungorum bazującego na CABI databases do Pezizomycetes należą:
- podklasa Pezizomycetidae Locq. 1974
- rząd Pezizales J. Schröt. (1894) – kustrzebkowce
- rodzaje incertae sedis
- podklasa incertae sedis
- rząd incertae sedis
- rodzina Kallistoskyphaceae Ekanayaka, K.D. Hyde, Q. Zhao & E.B.G. Jones 2018
- rodzina Pseudombrophilaceae Ekanayaka, K.D. Hyde, Q. Zhao & E.B.G. Jones 2018
- rodzina Pulvinulaceae
- rodzina Strobiloscyphaceae Ekanayaka, K.D. Hyde, Q. Zhao & E.B.G. Jones 2018
- rodzina Tarzettaceae Ekanayaka, K.D. Hyde, Q. Zhao & E.B.G. Jones 2018.
- rodzina incertae sedis
- rodzaj Hogelandia Hern.-Restr. 2021[2]
- rząd incertae sedis
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ P.M. Kirk, Index Fungorum [dostęp 2020-12-12] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [dostęp 2022-12-12].
- ↑ K. Hansen, D.H. Pfister, Systematics of the Pezizomycetes – the operculate discomycetes, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Herbaria.
- ↑ O.E. Eriksson, K. Winka, Supraordinal taxa of Ascomycota, „Myconet”, 1, 1997, s. 8, ISSN 1403-1418.