Ulica Grodzieńska w Warszawie
| Szmulowizna | |||||||||||||||||||||||||
 Ulica Grodzieńska przy Kosmowskiej, widok w kierunku wschodnim | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||
 52°15′35,2″N 21°03′04,8″E/52,259778 21,051333
| |||||||||||||||||||||||||
Ulica Grodzieńska – ulica w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica została wytyczona na dawnych gruntach wsi Targówek, których niewielki fragment przyłączono do Warszawy w roku 1889. Na tym terenie, położonym pomiędzy Radzymińską i torami Kolei Warszawsko-Petersburskiej ulice istniały już wcześniej, jednak po przyłączeniu do miasta wprowadzono w okolicy pewne zmiany. Wytyczoną ulicę Grodzieńską przedłużono po roku 1925 do ul. Nowej.
Pierwotną zabudowę ulicy stanowiły skromne domki drewniane i murowane, wzniesione na przełomie stuleci; pierwsze kamienice czynszowe powstały przy Grodzieńskiej krótko przed wybuchem I wojny światowej, jednak reprezentowały one niski poziom zarówno wykończenia, jak i wyposażenia. Równolegle powstały pierwsze zakłady przemysłowe przy ulicy, produkujące głównie mydło i świece: fabryka mydła Sport pod nr. 45/47, zakłady chemiczne „K. Zawadzki“ S. A. pod nr. 51 oraz fabryka mydła i świec „Adamczewski i S-ka“ pod nr. 21/29.
W latach 30. przy ulicy wzniesiono kilka trzypiętrowych kamienic.
Obrona Warszawy w 1939 przyniosła poważne zniszczenie zabudowy, powstałe w związku z bombardowaniem pobliskiego węzła kolejowego. Ocalał wtedy środkowy odcinek ulicy. W okresie powojennym część najbardziej zniszczonych i najmniejszych domów rozebrano, przetrwało jednak ponad 90% dawnej zabudowy.
Oprócz kilku kamienic, przy ulicy znajdują się warsztaty rzemieślnicze i hurtownie[1]. W 2019 zburzono dawną fabrykę mydła i świec Adamczewskiego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 29. ISBN 83-906889-2-1.
- ↑ Adam Lisiecki. Fabryki po transformacji. „Stolica”, s. 49, wrzesień-październik 2020.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 4. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 152. ISBN 83909794-5-4.