Umihana Čuvidina
 Umihana Čuvidina w latach 50. XIX wieku | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1794 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
ok. 1870 |
| Narodowość |
bośniacka |
| Język |
bośniacki |
| Dziedzina sztuki | |
Umihana Čuvidina (ur. ok. 1794 w Sarajewie, Imperium Osmańskie, zm. ok. 1870 tamże) – bośniacka poetka, najstarsza, której utwory zachowały się do dzisiaj[1]. Swoje utwory również śpiewała, przyczyniając się do rozwoju bośniackiej muzyki ludowej – Sevdalinki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Sarajewie w czasach, gdy obecna Bośnia i Hercegowina była częścią Imperium Osmańskiego. Jej rodzina prowadziła restaurację i zajmowała się uprawą arbuzów.
W 1813 zaręczyła się z Mujo Čamdži-bajraktarem, który zginął jako żołnierz armii Imperium wezyra Alipašy Derendeliji w czasie Pierwszego Powstania Serbskiego. Tak mocno przeżyła śmierć ukochanego, że postanowiła żyć samotnie i zaczęła pisać wiersze o nim i jego towarzyszach broni.
Jedynym wierszem, który może być jej przypisany bez żadnych wątpliwości jest 79. wierszowy epos Sarajlije iđu na vojsku protiv Srbije (Mężczyźni z Sarajewa idą na wojnę przeciw Serbii) zapisany pismem Arebica[2].
Zmarła około 1870 i została pochowana zgodnie z ceremoniałem muzułmańskim w nieznanym miejscu w Sarajewie.
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
W 1970 w dzielnicy Boljakov Potok w Sarajewie otwarto szkołę podstawową jej imienia (Umihana Čuvidina Osnovna Škola)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tarih donosi priču o Umihani Čuvidina. tvsa.ba, 2011-12-28. [dostęp 2016-05-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-10)]. (bośn.).
- ↑ Celia Hawkesworth: Voices in the Shadows: Women and Verbal Art in Serbia and Bosnia. CEU Press. s. 250-251. [dostęp 2016-05-16]. (ang.).
- ↑ Osnovna škola "Umihana Čuvidina" Sarajevo. Osnovna škola "Umihana Čuvidina" Sarajevo. [dostęp 2016-05-16]. (bośn.).