Unia Zachodnia

Unia Zachodnia – sojusz wojskowy powstały na mocy traktatu brukselskiego z 17 marca 1948. Był rozwinięciem podpisanego rok wcześniej traktatu z Dunkierki (Francja, Wielka Brytania) o kraje Beneluksu.

Głównym powodem zawiązania sojuszu była obawa przed remilitaryzacją Niemiec. Pakt ustanawiający Unię ustanawiał udzielanie pomocy w odbudowie Europy z powojennych zniszczeń oraz współpracę gospodarczą i kulturalną. Dowódcą struktur wojskowych sojuszu został brytyjski marszałek Bernard Law Montgomery. Polityka wojskowa miała być zintegrowana i koordynowana przez sztab „Obrony Zachodu” z siedzibą w Fontainebleau. W 1954 roku Unię Zachodnią przekształcono w Unię Zachodnioeuropejską.

Bibliografia

• Stosunki Międzynarodowe: Geneza, struktura, dynamika, EdwardE. Haliżak (red.), RomanR. Kuźniar (red.), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego Warszawa, 2006, ISBN 83-235-0281-1, OCLC 69298532 .brak strony (książka)
• Józef Kukułka: Historia współczesna stosunków międzynarodowych 1945-2000 Wyd Naukowe SCHOALR Warszawa 2007 s.42 ISBN 978-83-7383-265-7
• Tomasz Betka: Wspólnoty Europejskie na arenie międzynarodowej w okresie zimnej wojny. UniaEuropejska.org, 2011-02-22. [dostęp 2011-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-10)]. (pol.).