Uogólnianie przez rozpoznanie
Uogólnianie „przez rozpoznanie” – w dydaktyce matematyki jest typem uogólnienia pojęcia[1][2]. Polega na odkrywaniu a posteriori stosunku nadrzędności dwóch znanych pojęć[2][3][4][5].
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
- Uczeń poznaje pojęcie kwadratu oraz prostokąta. W pewnej chwili zauważa, że kwadrat to szczególny przypadek prostokąta.
- Uczeń poznaje pojęcie liczb naturalnych, a następnie liczb wymiernych dodatnich. Zauważa, że te ostatnie są uogólnieniem pojęcia liczb naturalnych.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 33
- ↑ a b Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 39
- ↑ Lidia Zaręba, Matematyczne uogólnianie. Możliwości uczniów i praktyka nauczania, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2012, ISSN 0239-6025, ISBN 978-83-7271-713-9, s. 25
- ↑ Anna Zofia Krygowska, Zarys dydaktyki matematyki cz.3, WSiP, Warszawa 1977, s.93-94
- ↑ W. Nowak, Konwersatorium z dydaktyki matematyki, PWN, Warszawa 1989