Przejdź do zawartości

Wikipedysta:VaGla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Waglowski
VaGla
Ilustracja
Piotr Waglowski, listopad 2013
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1974
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej

Piotr Waglowski znany również jako VaGla (ur. 17 maja 1974 w Warszawie) - polski prawnik, publicysta i webmaster, ale też literat, tektonik społeczeństwa obywatelskiego i poeta. "Przecież poetami nie są wyłącznie ci, co wiersze piszą, ale i ci, co swoje wizje potrafią przekuwać w czyn[1]".

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Identyfikatory organizacyjne Piotra Waglowskiego używane w trakcie festiwali rockowych: Kręcioła (Warszawa, Cyrk Intersalto, 16-17 czerwca 1990 roku), 50 rock n' roll-i na pierwszego maja (Warszawa, klub Fugazi, 1 maja 1990 roku), Letnia zadyma w środku zimy (Warszawa, klub „Stodoła”, 27 stycznia 1991 roku)
Okresowa karta prasowa na rok 2006 wydana Piotrowi Waglowskiemu (serwis internetowy "VaGla.pl Prawo i Internet") przez Komendanta Straży Marszałkowskiej (Kancelaria Sejmu RP).
  • Znalazł się w gronie Twórców Polskiej Wikipedii;
  • Jego numer ID użytkownika Wikipedii to 23;
  • Jest jednym z Wikipedystów, który ma hasło w Wikipedii: Piotr Waglowski;
  • Wychowawcą jego klasy w Liceum im. Edwarda Dembowskiego w Warszawie był Tomasz Zubilewicz;
  • Gdy zgłoszono biogram do usunięcia - zagłosował za jego usunięciem, ale został przegłosowany;
  • W 2006 roku, jako autor prowadzonego jednoosobowo serwisu internetowego VaGla.pl Prawo i Internet, otrzymał kartę prasową Sejmu RP.
  • Jego grafika przedstawiająca Kompleks budynków sejmowych w Warszawie przy ul. Wiejskiej, która została przygotowana dla potrzeb ilustracji hasła o Sejmie RP, została wykorzystana również na stronach sejmowych przez Kancelarię Sejmu RP[2].
  • Był to pierwszy utwór oznaczony jako public domain, który z taką adnotacją został umieszczony na stronach Sejmu RP[3];
  • Po tym, gdy w prowadzonym przez Trybunał Konstytucyjny serwisie internetowym pt. "Obserwator konstytucyjny" opublikowano jego artykuł bez jego zgody i wiedzy, a jednocześnie po modyfikacjach - uznał, że przysługuje mu roszczenie do Skarbu Państwa w wysokości 3 miliardów euro w związku z zawinionym naruszeniem jego autorskich praw majątkowych (oraz wcześniejszym ogłoszeniem, że udzieli licencji na swoje artykuły za miliard euro za sztukę)[4]
  • Znalazł się na okładce miesięcznika Press 11/2013. Okładka ta (fotografia: Krzysztof Opaliński, wykonanie: Michał Stasiak) wygrała następnie w konkursie GrandFront 2013 w kategorii Czasopisma branżowe[5].
  • Utworzony przed wyborami parlamentarnymi w roku 2015 Komitet Wyborczy Wyborców Piotra Waglowskiego był pierwszym komitetem wyborczym w historii Polski, który prezentował (w internecie) od początku kampanii wyborczej do jej końca wszystkie wpłaty i wydatki komitetu, w ten sposób realizując postulat przejrzystości finansowania kampanii wyborczej.
  • Nazwisko "Waglowski" (tak, jak i nazwisko "Waglewski") pochodzi od nazwiska "Węglowski" (1850), którego poprzednikiem była nazwisko "Wąglowski" (Michał Wąglowski de minera Kamienna, 1712) i "Wągiel" (Paweł Wągiel de Kamienna, 1619), a te pochodziły od nazwiska Wągl (Wangl, Vangl), którym posługiwała się m.in. rodzina wolnych kuźników ze Staropolskiego Okręgu Przemysłowego (Jan Wągl - kuźnice Baranowska, Marcinkowska (1637), Stanisław Wągl - kuźnice Kozłów, Wąglów, 1622) na przełomie XVI i XVII wieku. Od nazwiska Stanisława Wągla, kuźnika z kuźnicy Wąglów, nazwę swoją wzięła wieś Wąglów w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Stąporków.
  • Najwcześniej odnotowanym w zachowanych źródłach pisanych Wąglem był kowal Wągl w dokumencie z 1193 roku, dotyczącym uposażenia klasztoru kanoników regularnych NPMarii na Piasku we Wrocławiu (dokument jest znany z kopii datowanej na 1512 rok, tj. z kopiarza klasztornego "Repertorium Heliae").
  • Inni notowani w źródłach Wąglowie to m.in. Tomek Wąglowski - sędzia w Łęczycy (1391-1392) i Wąglowie w ziemi łęczyckiej, Wąglowie z Kargoszyna (vel Mężenino-Węglowice) na Mazowszu XIV- XV w., Świętosław Wągl, burgrabia Zawichostu[6] (1407), odnotowany przez Jana Długosza Piotr Wągl, kasztelan zamku Starý hrad (1397), uczestnik bitwy pod Grunwaldem[7] i kasztelan Tczewa[8][9] (1410) oraz odnotowany przez tego samego dziejopisa Mikołaj Wągl, który swoje zdrowie i życie zawierzył św. Stanisławowi (1464). Ten ostatni wszedł do historii polskiego drukarstwa ze względu na to, że akurat w jego nazwisku, w wydaniu Żywota św. Stanisława z 1511 r., pierwszy raz wydrukowano literę "ą" "niezgrabną, jak gdyby na próbę odlaną czcionką[10]" (w tym przypadku było to przekreślone "a").
  • Jest potomkiem mieszczańskiej rodziny Warcabów.
  • Jest wnukiem Stanisława Czarzastego herbu Prus II (Wilczekosy).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jadwiga Chudzikowska, "Generał Bem", Biografie Sławnych Ludzi, 1990, str. 377
  2. Piotr Waglowski: Zrzeczenie się autorskich praw majątkowych?
  3. Strona Sejmu RP: Copyright © Kancelaria Sejmu Warszawa 2008
  4. Czekam na trzy miliardy euro od Skarbu Państwa, albo odszkodowanie za wywłaszczenie z praw autorskich
  5. „Rzeczpospolita” zdobyła GrandFront 2013 za okładkę z Benedyktem XVI, 26.05.2014
  6. Monumenta medii aevi historica res gestas Poloniae illustrantia. (Typis impressorum coll. hist. Acad. lit. Cracoviensis n. 4 [&c.]), 1883, str. 320, 561, 566; ...dictum Wangl alias burgrauium Zauichostensem 1407 Kkk 501;
  7. Stefan M. Kuczyński, Wielka wojna z Zakonem Krzyżackim w latach 1409-1411, str. 461
  8. Jan Długosz, (Alexander Przezdziecki, Ignacy Polkowski, Żegota Pauli, Teofil Żebrawski) Opera omnia, Volume 5, Tipographia "Czas" F. Klurzycki, 1869, str. 73
  9. Bolesław Wit Święcicki, Miasto - jubilat : 700-lecie miasta Tczewa 1260-1960, Wydaw. Okolicznościowe Społecznego Komitetu Obchodu 700-lecia m. Tczewa, 1960, str. 19
  10. Rocznik Biblioteki Narodowej, Tomy 1-2, Biblioteka Narodowa., 1965, str. 252