Veľká lúka (Mała Fatra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Veľká lúka
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Położenie

Powiat Żylina

Pasmo

Mała Fatra

Wysokość

1476 m n.p.m.

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na lewo u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Veľká lúka”
Ziemia49°05′27″N 18°48′49″E/49,090833 18,813611
Widok na masyw z wsi Diakova

Veľká lúka (1476 m n.p.m.) – najwyższy szczyt tzw. Luczańskiej Małej Fatry w Centralnych Karpatach Zachodnich na Słowacji.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

„Wielka Łąka” (tak można by spolszczyć nazwę szczytu, co oddaje dobrze jego charakter) położona jest w głównym grzbiecie tego pasma, w jego centralnej części. Na wzniesieniu Kriżawy, ok. 1 km na północ od kulminacji szczytu „Wielkiej Łąki”, znajduje się wysoki maszt nadajnika radiowo-telewizyjnego, stanowiący charakterystyczną dominantę całego masywu.

Geologia i morfologia[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na budowę geologiczną masywu (nieprzepuszczalne podłoże ze skał krystalicznych) na grzbiecie występują liczne młaki i inicjalne torfowiska.

Przyroda ożywiona[edytuj | edytuj kod]

Cały masyw w części okołogrzbietowej pokryty jest rozległymi łąkami górskimi, znanymi po stronie wschodniej, opadającej ku Kotlinie Turczańskiej jako Martinské hole (kiedyś nazwą tą określano całą Luczańską część Małej Fatry). Na grzbiecie, od wzniesienia Kriżawy na północy po bezimienną kotę 1466 m n.p.m. na południu dość rozległe łany kosodrzewiny.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Veľká lúka jest dobrym punktem widokowym. Panorama stąd obejmuje nie tylko pobliskie kotliny: Turczańską i Żylińską czy grupy górskie Wielkiej Fatry i tzw. Krywańskiej części Małej Fatry, ale także szczyty Krywania w Tatrach Wysokich (na wschodzie) i Wielkiego Połomu w Beskidzie Śląsko-Morawskim (na północy).

Przez „Wielką Łąkę” biegnie, znakowany kolorem szlak turystyczny czerwony czerwonym, główny grzbietowy szlak turystyczny Luczańskiej Małej Fatry. Wyprowadzają nań również znakowane szlaki turystyczne ze wschodu (z Kotliny Turczańskiej) i z zachodu (z rejonu Rajeckich Cieplic). Wspomniane wyżej młaki stanowią po większych opadach utrudnienie przy korzystaniu ze szlaku grzbietowego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Gargulák Jozef, Križo Vladimír i in.: Malá Fatra. Turistický sprievodca ČSSR č. 1, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1984.
  • Malá Fatra. Martinské hole. Turistická mapa 1:50 000, 1 wydanie, wyd. VKÚ harmanec 1993, ISBN 80-85510-10-3.