Veronika Remišová

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Veronika Remišová
Ilustracja
Veronika Remišová (2021)
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1976
Żylina

Zawód, zajęcie

polityk, wykładowczyni akademicka

Alma Mater

Wyższa Szkoła Sztuk Scenicznych w Bratysławie

Stanowisko

wicepremier (2023), minister inwestycji, rozwoju regionalnego i informatyzacji (2020–2023)

Multimedia w Wikimedia Commons

Veronika Remišová (ur. 31 maja 1976[1] w Żylinie) – słowacka polityk, działaczka samorządowa i wykładowczyni akademicka, posłanka do Rady Narodowej, wiceprzewodnicząca partii Za ľudí, w latach 2020–2023 wicepremier oraz minister inwestycji, rozwoju regionalnego i informatyzacji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uzyskała magisterium i doktorat w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie. Kształciła się następnie na Université Paris Sorbonne i w CERIS w Brukseli[2]. Przez dziesięć lat pracowała w Komisji Europejskiej, po powrocie na Słowację została wykładowczynią akademicką na Uniwersytecie Komeńskiego w Bratysławie[3]. Współpracowała także z posłanką Eriką Jurinovą jako jej doradczyni[2].

W 2014 została radną bratysławskiej dzielnicy Stare Miasto[3]. W tym samym roku z ramienia Zwyczajnych Ludzi bez powodzenia ubiegała się o mandat europosłanki, zajmując drugie miejsce wśród kandydatów tego ugrupowania[4]. W 2016 otrzymała pierwsze miejsce na liście Zwyczajnych Ludzi w wyborach krajowych[2], uzyskała wówczas mandat deputowanej do Rady Narodowej[5]. Zyskała popularność dzięki swojej aktywności w parlamencie. Była wymieniana jako kandydatka w wyborach prezydenckich w 2019, jednakże w styczniu tego samego roku oświadczyła, że w nich nie wystartuje[6].

W tym samym roku dołączyła do partii Za ľudí, którą założył Andrej Kiska. Objęła w niej funkcję wiceprzewodniczącej[7]. W 2020 z jej ramienia uzyskała poselską reelekcję[8]. W marcu 2020 została wicepremierem oraz ministrem inwestycji, rozwoju regionalnego i informatyzacji w rządzie Igora Matoviča[9]. W sierpniu tegoż roku stanęła także na czele ugrupowania Za ľudí[10]. Utrzymała obie funkcje rządowe w utworzonym w kwietniu 2021 gabinecie Eduarda Hegera[11], sprawując je do maja 2023. W tym samym roku z ramienia koalicji skupionej wokół Zwyczajnych Ludzi ponownie uzyskała mandat posłanki do Rady Narodowej[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Mgr. art. Veronika Remišová, M.A. ArtD.. nrsr.sk. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  2. ↑ a b c Veronika Remišová. obycajniludia.sk. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  3. ↑ a b Kto som a čo robím. remisova.sk. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  4. ↑ Voľby do Európskeho parlamentu 2014. statistics.sk. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  5. ↑ Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2019-12-07]. (słow.).
  6. ↑ Veronika Remišová nebude kandidovať na prezidentku. aktuality.sk, 17 stycznia 2019. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  7. ↑ Strana exprezidenta Kisku si zvolila, kto ju povedie do volieb (minúta po minúte). sme.sk, 28 września 2019. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  8. ↑ Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
  9. ↑ Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča. webnoviny.sk, 21 marca 2020. [dostęp 2020-03-21]. (słow.).
  10. ↑ Remišová nahradila Kisku na čele strany Za ľudí. pravda.sk, 8 sierpnia 2020. [dostęp 2020-10-04]. (słow.).
  11. ↑ Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera. vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01]. (słow.).
  12. ↑ Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
Rząd Eduarda Hegera (2021–2023)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Rząd Igora Matoviča (2020–2021)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Veronika_Remišová&oldid=72877744”