Viola parvula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola parvula
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola parvula

Nazwa systematyczna
Viola parvula Tineo
Pl. Rar. Sicil. Pugill.: 5 (1817)[3]
Synonimy
  • Viola aetnensis Tornab.
  • Viola micrantha C.Presl
  • Viola modesta Ball
  • Viola sosnowskyi Kopell.
  • Viola tenella Poir.
  • Viola tezensis Ball[3]
Systematyka w Wikispecies

Viola parvula Tineo – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje endemicznie naturalnie w Maroku, Algierii, Portugalii, Hiszpanii, południowej Francji (wliczając Korsykę), Włoszech, krajach byłej Jugosławii, Grecji, na Cyprze, w Turcji, na Zakaukaziu, w Syrii, Libanie oraz Izraelu[3][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina jednoroczna dorastająca do 5–20 cm wysokości[4].
Liście
Blaszka liściowa ma owalnie lancetowaty kształt, jest niemal całobrzega, ma zbiegającą po ogonku nasadę i tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi. Przylistki są pierzasto-dzielne[4].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o równowąsko lancetowatym kształcie i dorastające do 3–6 mm długości[4]. Korona kwiatu mierzy 3–6 mm średnicy[5]. Płatki są odwrotnie jajowate i mają białą lub żółtawą barwę, dolny płatek jest odwrotnie jajowaty, mierzy 6-8 mm długości, posiada obłą ostrogę o długości 1-3 mm[4].
Owoce
Torebki mierzące 2-4 mm długości, o jajowatym kształcie[4].
Gatunki podobne
Roślina może być mylona z gatunkiem V. heldreichiana, który różni się liśćmi odziomkowymi o łyżeczkowatym kształcie[6]. Ponadto jest dość podobna do fiołka polny (V. arvensis) i fiołka Kitaibela (V. kitaibeliana), ale dobrze rozpoznawalna przez bardzo krótką ostrogę całkowicie ukryta przez duże działki kielicha[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w na łąkach, skarpach i terenach skalistych. Występuje na wysokości od 1400 do 2600 m n.p.m.[4], na Cyprze od 1900 do 1950 m n.p.m.[7] Kwitnie od czerwca do sierpnia[5], a według innych źródeł od kwietnia do czerwca[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. ↑ a b c Viola parvula Tineo. Plants of the World Online. [dostęp 2021-06-06]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g Viola parvula. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-06-06]. (fr.).
  5. ↑ a b c Pensée minuscule. Flore Alpes. [dostęp 2021-05-05]. (fr.).
  6. ↑ Viola heldreichiana. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-05-05]. (fr.).
  7. ↑ Viola parvula. Flora of Cyprus — a dynamic checklist. [dostęp 2021-05-05]. (ang.).
  8. ↑ Viola parvula. Wild Flowers of Israel. [dostęp 2021-05-05]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Viola_parvula&oldid=66929330”