Vittorino Chiusano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vittorino Chiusano
Data i miejsce urodzenia

27 lutego 1925
Triest

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 2018
Turyn

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, menedżer

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego (1984–1989)

Partia

Chrześcijańska Demokracja

Vittorino Chiusano (ur. 27 lutego 1925 w Trieście, zm. 17 kwietnia 2018 w Turynie[1]) – włoski polityk, prawnik i menedżer związany z Fiatem, poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia prawnik, praktykował jako adwokat[2]. Od 1956 przez ponad 30 lat był pracownikiem wysokiego szczebla w koncernie motoryzacyjnym FIAT, gdzie był m.in. doradcą i asystentem prezesa firmy Gianniemu Agnellemu do spraw stosunków zewnętrznych[1]. Koordynował również promocję podczas Italia '61. W 1966 został sekretarzem generalnym fundacji im. Giovanniego Agnellego (instytutu badawczego powołanego w setną rocznicę jego narodzin); z organizacją tą był związany aż do śmierci[3]. W 1977 został wiceprezesem zarządu Fiata, później obejmował też funkcję dyrektora Fiat France i Fiata Ferroviaria w Savigliano. Zasiadł też w zarządzie spółek Teksid i Editrice La Stampa[4].

Wstąpił do Chrześcijańskiej Demokracji. W 1984 z jej listy uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił go grupy Europejskiej Partii Ludowej, zasiadł m.in. w Komisji ds. Gospodarczych i Walutowych oraz Polityki Przemysłowej oraz Komisji Budżetowej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Addio a Vittorino Chiusano, fu europarlamentare Dc e consigliere di Agnelli. torino.repubblica.it, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2019-09-21]. (wł.).
  2. All’avvocato Vittorino Chiusano la Cittadinanza onoraria a Valtournenche. aostasera.it, 31 sierpnia 2009. [dostęp 2019-09-21]. (wł.).
  3. Un ricordo di Vittorino Chiusano. fondazioneagnelli.it, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2019-09-21]. (wł.).
  4. Piero Abrate: Addio a Vittorino Chiusano, fondò le Relazioni esterne in Fiat. piemontetopnews.it, 18 kwietnia 2018. [dostęp 2019-09-21]. (wł.).
  5. Vittorino Chiusano. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-09-21].