Wąsonosowate

Wąsonosowate
	Mystacinidae
	Dobson, 1875
	; Przedstawiciel rodziny – wąsonos mniejszy (Mystacina tuberculata)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Rodzina	wąsonosowate
	Typ nomenklatoryczny
	Mystacina J.E. Gray, 1843
Synonimy
	Mystacinae Dobson, 1875; Mystacineæ: Trouessart, 1878; Mystacopidae: G.S. Miller, 1907; Mystacinidae: Simpson, 1945;
	Mystacinae Dobson, 1875; Mystacineæ: Trouessart, 1878; Mystacopidae: G.S. Miller, 1907; Mystacinidae: Simpson, 1945;
Rodzaje
	3 rodzaje (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	3 rodzaje (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wąsonosowate^[5], wąsatki, wąsalowate (Mystacinidae) – rodzina ssaków z podrzędu mroczkokształtnych (Vespertilioniformes) w obrębie rzędu nietoperzy (Chiroptera).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiciele Mystacinidae obecnie występują wyłącznie na Nowej Zelandii^[6]^[7]; w miocenie przedstawiciele rodziny występowali również na obszarze Australii^[8].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wąsonosowate są nietoperzami średniej wielkości. Posiadają długie uszy i długi, porośnięty krótkimi wąsami, pysk. Nogi są krótkie, ale silne, zaopatrzone w pazury. Sierść szaro-brązowa, lub czarno-brązowa.

Wąsonosowate są nietypowymi nietoperzami. Większość czasu spędzają na ziemi polując na bezkręgowce zagrzebane w glebie lub ściółce. Kiedy nie latają ich skrzydła są chowane w skórnych kieszeniach, dzięki czemu mogą się sprawnie poruszać na czterech kończynach.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do rodziny należy jeden występujący współcześnie rodzaj^[9]^[6]^[5]:

Mystacina J.E. Gray, 1843 – wąsonos

Opisano również dwa mioceńskie rodzaje wymarłe^[8]^[10]:

Icarops Hand, P.F. Murray, Megirian, Archer & Godthelp, 1998 – obejmujący gatunki z Australii
Vulcanops Hand, Beck, Archer, Simmons, Gunnell, Scofield, Tennyson, De Pietri, Salisbury & Worthy, 2018 – jedynym przedstawicielem był nowozelandzki Vulcanops jennyworthyae Hand, Beck, Archer, Simmons, Gunnell, Scofield, Tennyson, De Pietri, Salisbury & Worthy, 2018

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b G.E. Dobson. Conspectus of the suborders, families, and genera of Chiroptera arranged according to their natural affinities. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth Series. 16, s. 349, 1875. (ang.).
↑ É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 3^e série. 6, s. 234, 201. (fr.).
↑ G.S. Miller. The families and genera of bats. „Bulletin”. 57, s. 239, 1907. (ang.).
↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 60, s. 155, 1945. (ang.).
↑ ^a ^b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Mystacinidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-28]. (ang.).
↑ ^a ^b S.J. Hand, M. Archer & H. Godthelp. Australian Oligo-Miocene Mystacinids (Microchiroptera): upper dentition, new taxa and divergence of New Zealand species. „Geobios”. 38 (3), s. 339–352, 2005. DOI: 10.1016/j.geobios.2003.11.005. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).
↑ S.J. Hand, R.M.D. Beck, M. Archer, N.B. Simmons, G.F. Gunnell, R.P. Scofield, A.J.D. Tennyson, V.L. De Pietri, S.W. Salisbury & T.H. Worthy. A new, large-bodied omnivorous bat (Noctilionoidea: Mystacinidae) reveals lost morphological and ecological diversity since the Miocene in New Zealand. „Scientific Reports”. 8, Numer artykułu: 235, 2018. DOI: 10.1038/s41598-017-18403-w. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mystacinidae. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-03-25]. (ang.).

[Dobson-1] G.E. Dobson. Conspectus of the suborders, families, and genera of Chiroptera arranged according to their natural affinities. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth Series. 16, s. 349, 1875. (ang.).

[tro-2] É.L. Trouessart. Catalogue des mammifères vivants et fossiles. „Revue et Magasin de Zoologie pure et Appliquée”. 3^e série. 6, s. 234, 201. (fr.).

[mil-3] G.S. Miller. The families and genera of bats. „Bulletin”. 57, s. 239, 1907. (ang.).

[sim-4] G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 60, s. 155, 1945. (ang.).

[Cichocki&inni-5] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 101. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-6] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 156. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Wilson&Reeder-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Family Mystacinidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-28]. (ang.).

[Hand&innia-8] S.J. Hand, M. Archer & H. Godthelp. Australian Oligo-Miocene Mystacinids (Microchiroptera): upper dentition, new taxa and divergence of New Zealand species. „Geobios”. 38 (3), s. 339–352, 2005. DOI: 10.1016/j.geobios.2003.11.005. (ang.).

[mdd-9] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-08]. (ang.).

[Hand&innib-10] S.J. Hand, R.M.D. Beck, M. Archer, N.B. Simmons, G.F. Gunnell, R.P. Scofield, A.J.D. Tennyson, V.L. De Pietri, S.W. Salisbury & T.H. Worthy. A new, large-bodied omnivorous bat (Noctilionoidea: Mystacinidae) reveals lost morphological and ecological diversity since the Miocene in New Zealand. „Scientific Reports”. 8, Numer artykułu: 235, 2018. DOI: 10.1038/s41598-017-18403-w. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]