Władysław Sidorowicz (1887–1949)

Władysław Sidorowicz
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1887 ; Petersburg
Data śmierci	14 stycznia 1949
	Kierownik Konsulatu RP w Ostrawie
Okres	od 1939
Poprzednik	Jan Bociański
	Odznaczenia

Władysław Sidorowicz (ur. 20 lutego 1887 w Petersburgu, zm. 14 stycznia 1949) – polski urzędnik konsularny, funkcjonariusz wywiadu.

Życiorys

W polskiej służbie zagranicznej od 1921, w której pełnił szereg funkcji, m.in. urzędnika Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1921–1922), sekr. poselstwa w Moskwie (1922) i Charkowie (1922–1923), urzędnika MSZ (1923–1924), wicekonsula w konsulacie w Strasburgu (1924–1925), urzędnika MSZ (1925–1926), sekr. poselstwa w Moskwie (1926–1927), urzędnika Departamentu Politycznego MSZ (1927–1929), urzędnika poselstwa w Belgradzie (1929–1931), wicekonsula/konsula w konsulacie generalnym w Paryżu (1931–1938), konsula, kier. konsulatu w Ostrawie (1939).

W latach 20. był zatrudniony w komórce wywiadu MSZ, ówcześnie kierowanej przez Kazimierza Olszewskiego. Tego rodzaju działalność kontynuował do 1939^[1].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości (19 grudnia 1933)^[2]
Krzyż Walecznych
Złoty Krzyż Zasługi (28 czerwca 1939)^[3]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[4]
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Krzyż Oficerski Orderu Korony Jugosłowiańskiej (Jugosławia)

Przypisy

↑ Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, [w:] Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432–455.
↑ M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
↑ M.P. z 1939 r. nr 149, poz. 353 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy państwowej w dziale służby zagrnicznej”

Bibliografia

Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 236. [dostęp 2020-11-09].

[1] Wojciech Skóra: Polskie placówki konsularne w Niemczech we wrześniu 1939 roku, [w:] Z morza i Pomorza. Spojrzenie na wrzesień 1939. Polityka i wojna, Toruń 2011, s. 432–455.

[2] M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”

[3] M.P. z 1939 r. nr 149, poz. 353 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

[4] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy państwowej w dziale służby zagrnicznej”

[1]

[2]

[3]

[4]