Władysław Stiasny
| Pełne imię i nazwisko |
Władysław Leon Stiasny | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1906 | ||||||||
| Data i miejsce śmierci |
9 grudnia 1988 | ||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||
| Pozycja | |||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||
| |||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||
| |||||||||
| Odznaczenia | |||||||||
 
| |||||||||
Władysław Leon Stiasny (ur. 21 czerwca 1906 w Krakowie, zm. 9 grudnia 1988 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji obrońcy, trener.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Stiasny był przez całą karierę piłkarską związany z Cracovią. Treningi rozpoczął w 1923 roku w zespole juniorów, zaś po pięciu latach został przesunięty do seniorów, których trenował wówczas Józef Kałuża[1]. W „Pasach” zadebiutował 1 listopada 1928 roku podczas przegranego 4:3 meczu z Czarnymi Lwów; do wyjściowego składu włączono go pod nieobecność Stanisława Ptaka[2]. W sezonie 1932 Stiasny wywalczył z Cracovią mistrzostwo, zaś sezonie 1934 wicemistrzostwo Polski. Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował w charakterze pracownika banku, którą porzucił w 1952 roku na rzecz szkolenia młodzieży i trenerów[1]. W latach 1955–1958 i 1960–1964 prowadził reprezentację Polski juniorów[3]. W 1961 roku zdobył z nią srebrny medal na mistrzostwach Europy w Portugalii[4]. Cztery lata później uzyskał tytuł trenera I klasy[1]. Stiasny był trenerem reprezentacji Krakowa oraz koordynatorem przy Małopolskim Związku Piłki Nożnej. Zmarł 9 grudnia 1988 roku w Krakowie i został pochowany 14 grudnia na cmentarzu Rakowickim[3].
Statystyki[edytuj | edytuj kod]
Klubowe[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Klub | Liga | Liga krajowa[1] | |
|---|---|---|---|---|
| Mecze | Bramki | |||
| 1928 | Cracovia | I Liga | 1 | 0 |
| 1929 | Cracovia | I Liga | 0 | 0 |
| 1930 | Cracovia | I Liga | 0 | 0 |
| 1931 | Cracovia | I Liga | 5 | 0 |
| 1932 | Cracovia | I Liga | 2 | 0 |
| 1933 | Cracovia | I Liga | 0 | 0 |
| 1934 | Cracovia | I Liga | 1 | 0 |
| Razem | 9 | 0 | ||
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
Cracovia[edytuj | edytuj kod]
Trenerskie[edytuj | edytuj kod]
Wicemistrzostwo Europy juniorów w 1961 roku[4]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- Medal 40-lecia Polski Ludowej[3]
- Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej[3]
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla Ziemi Krakowskiej”[3]
- Złota Odznaka „Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa”[3]
- Honorowy członek Małopolskiego Związku Piłki Nożnej[3]
- Honorowy członek Polskiego Związku Piłki Nożnej (1985)[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Gowarzewski (1918-1939) 2017 ↓, s. 188.
- ↑ Gowarzewski 2006 ↓, s. 24–25.
- ↑ a b c d e f g h Nekrologi. „Dziennik Polski”. Nr 290, s. 7, 13 grudnia 1988.
- ↑ a b PZPN: Młodzież na medal. Turniej UEFA Portugalia 1961. [dostęp 2017-03-16]. (pol.).
- ↑ Gowarzewski 2006 ↓, s. 35.
- ↑ Gowarzewski 2006 ↓, s. 39.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski: Cracovia. 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2006. ISBN 83-88232-19-3.
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii. GiA Katowice, 2017. ISBN 978-83-88232-61-9.
