Władysław Strzelczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Strzelczyk
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1921
Piotrogród

Data i miejsce śmierci

11 września 1995
Petersburg

Zawód

aktor

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Ludowy Artysta ZSRR
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
podpis

Władysław Strzelczyk (ros. Владислав Стржельчик; ur. 31 stycznia 1921 w Piotrogrodzie, zm. 11 września 1995 w Petersburgu) – rosyjski aktor teatralny i filmowy polskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1947 ukończył studio przy Leningradzkim Wielkim Teatrze Dramatycznym im. Gorkiego; już w 1938 został aktorem wspomagającym tego teatru. Po ataku Niemiec na ZSRR został powołany do armii, służył w piechocie i uczestniczył w wojnie. Od 1956 występował w teatrze G. Towstogonowa. Zagrał m.in. role Riepetyłowa w Mądremu biada Gribojedowa, kniazia Pantiaszwilego w Chanumie A. Cagarelego, Cyganowa w Warwarze, generała Jepanczyna w Idiocie Dostojewskiego, „Jego” w Czetwiortnym Simonowa, Kuligina w Trzech siostrach Czechowa, Gregory’ego Solomona w Cenie Millera, Maszkowa w Tradycyjnym zborze Rozowa, Henry’ego Percy’ego w Królu Henryku IV Szekspira, Salieriego w Amadeuszu Shaffera i „Aktora” w Na dnie Gorkiego. Poza tym wystąpił w ponad 70 filmach, m.in. w Życiu dla nauki (1949), Wojnie i pokoju (1967), Czajkowskim (1970), Wyzwoleniu (1970), Korona carów rosyjskich (1971), Oswobodzeniu Pragi (1977) i Wyspie skarbów (1982). W latach 1959–1978 był pedagogiem Leningradzkiego Instytutu Teatru, Muzyki i Kinematografii i od 1966 Leningradzkiego Instytutu Kultury.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]