Władysław Daniszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Daniszewski
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

9 marca 2007
Szczecin

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Szczecinie

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Władysław Józef Daniszewski pseudonim "Alek", "ALEK", "INNY", "KTÓRY", "ONŻE", "TAMTEN", "TEN" (ur. 16 maja 1929 w Warszawie, zm. 9 marca 2007 w Szczecinie) – polski dziennikarz i publicysta.

Jako harcerz Szarych Szeregów uczestniczył w powstaniu warszawskim (pseud. Wojtek), po upadku powstania przebywał w obozie jenieckim w Langwasser (koło Norymbergi). Przez jakiś czas pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej dla dorosłych. W 1952 ukończył socjologię na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1955–1960 był redaktorem naczelnym szczecińskiej rozgłośni Polskiego Radia, następnie pełnił funkcję kierownika wydziału kultury Urzędu Wojewódzkiego, przyczyniając się między innymi do uruchomienia w Szczecinie operetki. W latach 70. XX wieku był szefem szczecińskiego oddziału Telewizji Polskiej, zwolniony w czasie stanu wojennego, uczestniczył w kolportażu prasy i wydawnictw niezależnych wśród środowisk dziennikarskich Szczecina. Był publicystą czasopism: Obraz, Robotnik, Robotnik Pomorza Zachodniego oraz Solidarność Radia i Telewizji.

Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]