Wacław Jagielnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Jagielnicki
Data i miejsce urodzenia

16 października 1926
Kałusz

Data śmierci

5 lutego 1990

Konsul Generalny PRL w Leningradzie
Okres

od 1983
do 1988

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Stanisław Bereśniewicz

Następca

Bolesław Kapitan

Grób Wacława Jagielnickiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Wacław Jagielnicki (ur. 16 października 1926 w Kałuszu, zm. 5 lutego 1990[1]) – oficer wywiadu wojskowego (pułkownik), urzędnik konsularny i dyplomata.

Syn Piotra i Józefy. Ukończył Podoficerską Szkołę Saperów (1944) oraz Oficerską Szkołę Saperów we Wrocławiu (1945–1947). Oddelegowany do pracy w Komisji Nadzorczej Państw Neutralnych w Korei (1953–1954) i Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie (1954). Przeszedł do Zarządu II Sztabu Generalnego WP, gdzie pełnił szereg funkcji m.in. attaché wojskowego, morskiego i lotniczego przy Ambasadzie PRL w Kairze (1955–1956), p.o. komendanta/komendanta kursów specjalnych w Śródborowie (1956–1957), pracownika Oddziału II, operacyjnego (1957–1961). Studiował w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1961–1963). Po jej ukończeniu kontynuował służbę w Zarządzie II SG, przez 8 lat był zastępcą szefa Zarządu (1966–1974). Następnie objął funkcję attaché wojskowego przy Ambasadzie PRL w Sofii (1974–1976). Po powrocie do kraju w Zarządzie II SG (1976–1981), a w stanie wojennym był zastępcą pełnomocnika-komisarza Komitetu Obrony Kraju przy MSZ (1981–1983). W latach 1983–1988 był konsulem generalnym PRL w Leningradzie. Po powrocie do kraju sprawował ponownie funkcję zastępcy szefa ds. operacyjnych Zarządu II Sztabu Generalnego (1988–1989) oraz tłumacza w Zarządzie II (1989–1990).

Zmarł w wieku 63 lat i został pochowany na cmentarzu wojskowym w Warszawie (kwatera A12-5-8)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-11-07].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]