Przejdź do zawartości

Walenty Śródecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walenty Śródecki
Ilustracja
plutonowy plutonowy
Data i miejsce urodzenia

16 stycznia 1895
Przystanki

Data i miejsce śmierci

4 maja 1955
Otorowo

Przebieg służby
Lata służby

1915–1920

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

144 pułku Strzelców Kresowych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Walenty Śródecki (ur. 16 stycznia 1895 w Przystankach, zm. 24 maja 1955 w Otorowie) – żołnierz armii niemieckiej, Błękitnej Armii, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Walenty Śródecki[1] (Środecki[2]) urodził się w rodzinie Michała i Wiktorii z Kubiaczyków. Absolwent szkoły ludowej. Pracował jako robotnik rolny[1].

W 1915 wcielony do armii niemieckiej. Na froncie zachodnim dostał się do niewoli francuskiej[1].

Wiosną 1919 wstąpił do Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. Wraz z nią powrócił do kraju i w szeregach kompanii ckm 144 pułku Strzelców Kresowych walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W ataku na folwark Zawady na Wołyniu jego ckm został uszkodzony. Zebrał 8 żołnierzy z obsługi i zaatakował bolszewików, przyczyniając się swoją osobistą odwagą do zdobycia dwóch km[1]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].

Po zakończeniu działań wojennych zdemobilizowany. Od 1925 pracował we własnym gospodarstwie rolnym w Otorowie. Tam zmarł i został pochowany na miejscowym cmentarzu[1].

Był dwukrotnie żonaty: z Leokadią z Kaźmierczaków i Marianną z Witkowskich. Dzieci: Aleksander, Jan, Stanisław, Urszula, Teresa, Kazimierz[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 150.
  2. a b Mazaraki 1929 ↓, s. 27.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]