Walerian Żeleński
Walerian Żeleński – podpułkownik Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pełnił służbę w Sztabie I Korpusu Polskiego w Rosji na stanowisku pełniącego obowiązki wyższego oficera do zleceń[1]. W styczniu 1918 został wysłany przez dowódcę korpusu generała Józefa Dowbor-Muśnickiego z pełnomocnictwem do rządu ukraińskiego w Kijowie i do generała Dmitrija Szczerbaczowa, głównodowodzącego frontami rumuńskim i ukraińskim. Zginął w drodze z Birczy pod Bobrujskiem do Kijowa, w czasie wykonywania powierzonej mu misji[2][3].
Pośmiertnie został mianowany pułkownikiem, a 17 maja 1922 odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 6848[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dowbor-Muśnicki 1919 ↓, s. 77, 78, 83, 89.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 185.
- ↑ Dowbor-Muśnicki 1919 ↓, s. 40.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 8 lipca 1922 roku, s. 477.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1921.
- Józef Dowbor-Muśnicki: Krótki szkic do historji I-go Polskiego Korpusu. T. 1. Warszawa: Polskie Stowarzyszenie Wydawnicze „Placówka”, 1919.