Waleryj Kokarau
| Data i miejsce urodzenia |
25 czerwca 1950 |
|---|---|
| Data śmierci |
8 października 2020 |
| Zastępca premiera Republiki Białorusi | |
| Okres |
od 17 sierpnia 1994 (p.o.) |
| Okres |
od 29 września 1994 |
Waleryj Iwanawicz Kokarau (biał. Валерый Іванавіч Кокараў[a], ros. Валерий Иванович Кокорев, Walerij Iwanowicz Kokoriew; ur. 25 czerwca 1950 w Bugulmie, zm. 8 października 2020[1]) – białoruski polityk, w latach 1994–2001 zastępca premiera Republiki Białorusi; doktor nauk technicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 25 czerwca 1950 w mieście Bugulma, w Tatarskiej ASRR, w Rosyjskiej FSRR, ZSRR. W latach 1969–1974 studiował w Ufińskim Instytucie Naftowym, uzyskując wykształcenie inżyniera technologa. W latach 1987–1989 był słuchaczem Akademii Gospodarki Ludowej przy Radzie Ministrów ZSRR, którą ukończył, uzyskując wykształcenie inżyniera technologa i stopień kandydata nauk technicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora). W 1987 roku zdobył stopień doktora nauk technicznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego)[2].
Po ukończeniu szkoły, od 1967 roku pracował jako tokarz, ślusarz samochodowy, elektryk w przedsiębiorstwach Bugulmy i Almietjewska. W latach 1974–1985 był operatorem ds. wydobycia ropy i gazu, inżynierem technologiem, kierownikiem obsługi inżynieryjno-technologicznej przedsiębiorstwa „Rieczicanieft”. W 1985 roku pracował jako kierownik obsługi inżynieryjno-technologicznej przedsiębiorstwa „Biełaruśnieft”. W latach 1985–1987 pełnił funkcję głównego inżyniera – zastępcy dyrektora generalnego tego przedsiębiorstwa. W latach 1989–1994 był pierwszym zastępcą dyrektora generalnego, a następnie dyrektorem generalnym tego przedsiębiorstwa[2]. 17 sierpnia 1994 roku został pełniącym obowiązki zastępcy premiera Republiki Białorusi[3], a od 29 września zastępcą premiera[4]. 6 października 2000 roku został przedstawicielem państwa w spółce „Priorbank”. 21 września 2001 roku, zgodnie z procedurą po wyborach prezydenckich, wraz z całym rządem podał się do dymisji. Nie znalazł się w składzie kolejnego rządu[2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Waleryj Kokarau jest żonaty, ma syna i córkę[5].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Валеры Іванавіч Кокараў (czyt. Walery Iwanawicz Kokarau).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Умер бывший вице-премьер Валерий Кокорев. 2020-10-27. [dostęp 2020-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-03)]. (ros.).
- ↑ a b c Kto... s. 132.
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 17 августа 1994 г. №52. pravo.levonevsky.org, 1994-08-17. [dostęp 2016-05-20]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 29 сентября 1994 г. №131. pravo.levonevsky.org, 1994-09-29. [dostęp 2016-05-20]. (ros.).
- ↑ Кокорев Валерий Иванович. bymedia.net. [dostęp 2016-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.