Walka wręcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwóch żołnierzy w trakcie treningu walki wręcz bez użycia broni

Walka wręcz – określenie to odnosi się zarówno do walki na krótkim dystansie przy użyciu broni, najczęściej białej (np. noża, miecza, szabli czy bagnetu), jak i do walki dwóch nieuzbrojonych przeciwników za pomocą chwytów oraz uderzeń.

Techniki walki wręcz przeniesione na grunt sportowy są nieodłączną częścią sportów walki.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]