Walter Tuckermann
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Walter Tuckermann (ur. 11 marca 1895 w Magdeburgu[1], zm. 11 lutego 1981[2] w Arnsbergu) – niemiecki rzeźbiarz tworzący głównie na Górnym Śląsku w stylu realizmu[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Walter Tuckermann urodził się 11 marca 1895 roku w Magdeburgu[2], jego rodzicami byli kupiec Wilhelm Otto Rudolf Tuckermann i Anna Marie Luise Cochius[4]. Po śmierci ojca rodzina przeniosła się do Bad Warmbrunn (Cieplic)[1].
Ukończył szkołę w Cieplicach (Bad Warmbrunn), gdzie szkolił się pod okiem tyrolskiego artysty Cirilla Dell’Antonio[1][5]. Brał udział w działaniach na froncie I wojny światowej po których zamieszkał w Bytomiu, gdzie 29 grudnia 1926 roku ożenił się z Charlotte Michler z Lipin[2][5]. W międzyczasie studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu[1] jako uczeń profesora Roberta Bednorza[5].
W Bytomiu mieszkał przy dzisiejszej ulicy Tadeusza Rejtana[6], skąd wyjechał z całą rodziną do Lwówka Śląskiego przed II wojną światową[5]. Następnie mieszkał w Heilbad Heiligenstadt oraz Arnsbergu, gdzie zmarł 11 lutego 1981 roku[5].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Kilka rzeźb Tuckermanna zachowało się m.in. we Wrocławiu[5].
W Bytomiu jest autorem rzeźb znajdujących się na budynku Gimnazjum nr 1 (dziś: Szkoła Podstawowa Mistrzostwa Sportowego) przy ul. Tarnogórskiej. Stworzył także zespół trzech płaskorzeźb przedstawiających pracę górników na budynkach przy ul. Woźniaka oraz podobnych przy ul. Wallisa, a także rzeźbę chłopca na niedźwiedziu przy skrzyżowaniu ulic Kraszewskiego i Fałata[5]. Na terenie Kopalni Węgla Kamiennego Centrum przy ul. Łużyckiej znajdowała się rzeźba stojącego górnika[7]. Ponadto w dzielnicy Rozbark znajduje się zespół płaskorzeźb umieszczonych na budynkach przy ul. Konopnickiej[8] nawiązujących do stylu życia w Karkonoszach[9].
W kolekcji Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu od 2016 roku znajduje się rzeźba Staruszka z 1914 roku[10].
Jedna z jego rzeźb znajduje się w Munster[11][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Silinger 2008 ↓, s. 1.
- ↑ a b c Ausgewählte Familien und Personen. Ingo Kursch. [dostęp 2017-06-26]. (niem.).
- ↑ Marta Odziomek: Muzeum Górnośląskie w Bytomiu się bogaci. Nowe eksponaty. Gazeta Wyborcza, 2016-12-12. [dostęp 2017-06-26].
- ↑ Ausgewählte Familien und Personen. Ingo Kursch. [dostęp 2017-06-26].
- ↑ a b c d e f g Maciej Droń: Zapomniany artysta. zyciebytomskie.pl, 2009-10-19. [dostęp 2009-11-11]. (pol.).
- ↑ Rzeźba Górnika stanęła przy Cechowni. [w:] Bytomski.pl [on-line]. 2017-12-08. [dostęp 2020-11-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-18)].
- ↑ Silinger 2008 ↓, s. 3.
- ↑ Kleinfeld. Wielkie historie na Małym Polu. Małgorzata Krakowiak (red.). Bytom: Stowarzyszenie Fabryka Inicjatyw Lokalnych, 2013, s. 15, 51.
- ↑ Silinger 2008 ↓, s. 2.
- ↑ Cztery nowe dzieła w zbiorach Muzeum Górnośląskiego. Muzeum Górnośląskie w Bytomiu, 2016-12-07. [dostęp 2017-06-26].
- ↑ Kunst im öffentlichen Raum. Stadt Munster. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-10)]. (niem.).
- ↑ Geschichte.Entstehung und Entwicklung der Sonnen-Apotheke in Munster. Sonnen-Apotheke Munster. [dostęp 2017-06-26]. (niem.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Silinger, Walter Tuckermann. Ein Künstler der Arbeiterklasse in Beuthen, Republika Silesia, 12 marca 2008.