Wełnolot
| Eupetaurus | |||
| O. Thomas, 1888[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – E. nivamons | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
wełnolot | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Eupetaurus cinereus O. Thomas, 1888 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Wełnolot[2] (Eupetaurus) – rodzaj ssaków z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Pakistanie, Indiach, Bhutanie i Chińskiej Republice Ludowej oraz prawdopodobnie w Mjanmie[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 419–610 mm, długość ogona 381–545 mm; masa ciała 1,4–2,5 kg[6][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1888 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach Journal of the Asiatic Society of Bengal[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oznaczenie monotypowe) wełnolota szarego (E. cinereus).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Eupetaurus: gr. ευ eu ‘ładny, dobry, typowy’; rodzaj Petaurus Shaw, 1791 (lotopałanka)[8].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][7][3][4][2]:
- Eupetaurus cinereus O. Thomas, 1888 – wełnolot szary
- Eupetaurus tibetensis S.M. Jackson, K.M. Helgen, Li Quan & Jiang Xuelong, 2021
- Eupetaurus nivamons Li Quan, Jiang Xuelong, Jackson & K.M. Helgen, 2021
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O. Thomas. On Eupetaurus, a new form of flying squirrel from Kashmir. „Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 57, s. 257, 1888. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 197. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 606. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b S.M. Jackson, Q. Li, T. Wan, X.-Y. Li, F.-H. Yu, G. Gao, L.-K. He, K.M. Helgen & X.-L. Jiang. Across the great divide: revision of the genus Eupetaurus (Sciuridae: Pteromyini), the woolly flying squirrels of the Himalayan region, with the description of two new species. „Zoological Journal of the Linnean Society”, s. 1–25, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlab018. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Eupetaurus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-01-25].
- ↑ J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 759–761. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 388. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 278, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-20]. (ang.).