Wiewiórkowate
|
||
| Sciuridae[1] | ||
| Fischer von Waldheim, 1817 | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Nadgromada | żuchwowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | gryzonie | |
| Podrząd | wiewiórkokształtne | |
| Rodzina | wiewiórkowate | |
Wiewiórkowate[2] (Sciuridae) – rodzina ssaków z rzędu gryzoni[3]. Występuje na wszystkich kontynentach poza Australią. Gatunki nadrzewne przypominają wiewiórkę pospolitą; naziemne mają krótsze ogony. Niektóre mają błonę lotną, umożliwiającą im długie skoki (np. taguan, polatucha syberyjska). Wiewiórkowate aktywne są w dzień. W nocy śpią w wybudowanych przez siebie gniazdach (nadrzewne) lub wykopanych norach (naziemne). Niektóre żyją w koloniach (np. nieświszczuk czarnoogonowy (piesek preriowy) i świstaki).
W obrębie tej rodziny występuje pięć podrodzin z wyodrębnionymi plemionami[2]:
- afrowiórki (Xerinae) Osborn, 1910
- tropikowiórki (Sciurillinae) Moore, 1959
- wiewiórczaki (Callosciurinae) Pocock, 1923
- wiewiórki (Sciurinae) Hemprich, 1820
- wiewióry (Ratufinae) Gray, 1867
Przypisy
- ↑ Sciuridae, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Sciuridae. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 28 listopada 2015]
