Wieża Bismarcka w Lęborku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża Bismarcka w Lęborku
Ilustracja
Wieża w 2010
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lębork

Miejsce

wzniesienie Wzgórze Czartoryja park Chrobrego

Typ obiektu

wieżawieża ciśnieńrestauracja

Projektant

architekt Wendel z Lęborka

Całkowita wysokość

31 m

Data odsłonięcia

20 kwietnia 1913

Położenie na mapie Lęborka
Mapa konturowa Lęborka, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża Bismarcka w Lęborku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wieża Bismarcka w Lęborku”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wieża Bismarcka w Lęborku”
Położenie na mapie powiatu lęborskiego
Mapa konturowa powiatu lęborskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wieża Bismarcka w Lęborku”
Ziemia54°32′37,4″N 17°45′36,5″E/54,543722 17,760139

Wieża Bismarcka w Lęborkuwieża Bismarcka, znajdująca się w woj. pomorskim, w Lęborku, na wzniesieniu we wschodniej części miasta[1], w parku Bolesława Chrobrego. Jedna z najbardziej charakterystycznych budowli w krajobrazie Lęborka.

Lęborska wieża Bismarcka została zaprojektowana i wykonana jako obiekt wielofunkcyjny. Oprócz roli pomnika i punktu widokowego pełniła i pełni nadal funkcję wieży ciśnień; ponadto w dolnej części funkcjonowała restauracja. Wieża wybudowana jest na planie czworoboku. Dodatkowo w narożniku szczytu znajduje się nieduża, owalna wieżyczka. W okresie międzywojennym na szczycie wieżyczki zamontowany był reflektor lotniczy, świecący pionowo w górę i wykorzystywany m.in. jako znak orientacyjny dla samolotów latających na trasie KrólewiecBerlin[2]. Restauracja w dolnej części wieży funkcjonowała jeszcze w latach 60. XX w., a sam obiekt przez wiele lat był zamknięty i niszczał. W 1993 został rozebrany budynek przylegającej restauracji.

Od 2014 miasto planowało rewitalizację wieży[3]. Realizacja zadania została zakończona w 2019, w jej efekcie do budowli dostawiono modernistyczną dobudówkę ze szkła i aluminium. Wywołało to liczne protesty społeczne ze strony osób uważających, że nastąpiło w ten sposób trwałe zeszpecenie obiektu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Budkowski, Lęborska wieża ciśnień, "Biuletyn Historyczny Lęborskiego Bractwa Historycznego", Lębork 2006 nr 29, s. 55-57.
  2. Wieża Bismarcka. e-przewodniki.pl. [dostęp 2017-11-23].
  3. Robert Gębuś: Lębork: Dawna wieża Bismarcka będzie po rewitalizacji atrakcją parku Chrobrego. Dziennik Bałtycki, 2014-22-10. [dostęp 2017-11-23]. (pol.).
  4. "Zamienili wizytówkę miasta na maszkarę". Burza wokół przebudowy wieży ciśnień w Lęborku

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Biuletyn Historyczny Lęborskiego Bractwa Historycznego, Lębork 2006 nr 29, ISSN 1427-8227.