Przejdź do zawartości

Wielkie Jezioro Gorzkie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wielkie Jezioro Gorzkie
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne Wielkiego Jeziora Gorzkiego
Położenie
Państwo

 Egipt

Morfometria
Powierzchnia

250 km²

Hydrologia
Rodzaj jeziora

słonowodne

Położenie na mapie Egiptu
Mapa konturowa Egiptu, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Wielkie Jezioro Gorzkie”
Ziemia30°20′05″N 32°22′39″E/30,334722 32,377500

Wielkie Jezioro Gorzkie (arab. البحيرة المرة الكبرى; translit. al-Buhayrah al-Murra al-Kubra; ang. Great Bitter Lake) – słonowodne jezioro położone pomiędzy północną i południową częścią Kanału Sueskiego, oddzielone przewężeniem od Małego Jeziora Gorzkiego. Zbiorniki te mają łączną powierzchnię ponad 250 km². Większość jeziora administracyjnie należy do muhafazy Ismailia, tylko niewielka południowo-zachodnia część należy do muhafazy Suez.

Statki widoczne na jeziorze

Kanał nie posiada śluz, słona woda wpływa swobodnie z Morza Śródziemnego i Czerwonego, wymieniając wodę utraconą poprzez parowanie. Jezioro działa jako bufor kanału, redukując niebezpieczeństwo ze strony prądów pływowych.

Wskutek wybuchu wojny sześciodniowej w 1967 r. kanał zamknięto, unieruchamiając aż do 1975 r. 14 przepływających w tym czasie statków, w tym dwie polskie jednostki: MS Bolesław Bierut i MS Djakarta.

Z czasem tę grupę statków zaczęto nazywać Żółtą Flotą (ang. Yellow Fleet) od pustynnego piasku nieustannie pokrywającego ich pokłady.

Ponieważ szansa na szybkie uwolnienie statków z tej pułapki wciąż się oddalała w czasie, armatorzy pozostawili na nich tylko załogi szkieletowe, dla bieżącego nadzoru i konserwacji niezbędnych urządzeń. Dla wypełnienia czasu członkowie załóg poszczególnych statków zaczęli wydawać okolicznościowe, własnoręcznie wykonane znaczki pocztowe, obecnie poszukiwane przez kolekcjonerów.

Po otwarciu możliwości wypłynięcia tej floty z kanału okazało się, że praktycznie wszystkie wymagają remontów kapitalnych, w związku z czym wiele z nich zostało sprzedanych albo na złom, albo „tanim armatorom”, jak w przypadku polskich jednostek.

Według jednej z hipotez system mokradeł Jezior Gorzkich był miejscem biblijnego przejścia przez Morze Czerwone[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Melampus in Suez. lairig.freeserve.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-07-27)]. (ang.) – opowieść marynarzy z okrętu MS Melampus unieruchomionego w 1967 r. na Wielkim Jeziorze Gorzkim
  • Bjoern Moritz: Opis kryzysu z 1967 r.. [dostęp 2017-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. (ang.).