Wielkoryta
51°56′18″N 24°03′07″E/51,938333 24,051944 Cerkiew św. Proroka Eliasza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
225912 |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 51°56′18″N 24°03′07″E/51,938333 24,051944
| |
Wielkoryta[1] (biał. Велікарыта, Wielikaryta; ros. Великорита, Wielikorita) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Wielkoryta, nad Rytą i przy drodze republikańskiej R17.
Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. św. Proroka Eliasza[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś Wielka Ryta ekonomii brzeskiej w drugiej połowie XVII wieku[3].
W XIX i w początkach XX w. położona była w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim. Była wówczas siedzibą gminy (wołości) Wielkoryta.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, w gminie Wielkoryta[4]. Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Urodził tu się senator RP Janusz Bielawski.
-
Dwór w Wielkorycie przed 1939 -
Mieszkańcy Wielkoryty w okresie I wojny światowej
.jpg)
.jpg)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Православный приход храма святого пророка Илии в агрогородке Великорита. pravbrest.by. [dostęp 2022-01-03]. (ros.).
- ↑ Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 167.
- ↑ Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2022-01-03]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielkoryta na mapie WIG
- Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-01-03]. (ros.).
