Przejdź do zawartości

Wieża ciśnień w Kiszyniowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieża ciśnień w Kiszyniowie
Turnul de apă din Chișinău
Zabytek: nr rej. 195[1]
Ilustracja
Wieża w 2014 roku
Państwo

 Mołdawia

Miejscowość

Kiszyniów

Adres

str. Alexei Mateevici 60-A

Typ budynku

wieża ciśnień

Styl architektoniczny

eklektyzm

Architekt

Aleksandr Bernardazzi

Wysokość całkowita

22 lub 27 m

Ukończenie budowy

1892

Zniszczono

1977, 1990

Odbudowano

1980–1983, pocz. XXI w.

Położenie na mapie Mołdawii
Mapa konturowa Mołdawii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kiszyniowie”
Położenie na mapie Kiszyniowa
Mapa konturowa Kiszyniowa, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Wieża ciśnień w Kiszyniowie”
Ziemia47°01′09,5″N 28°49′20,7″E/47,019306 28,822417

Wieża ciśnień w Kiszyniowie (rum. Turnul de apă[2], Castelul de apă[2][3][4]) – wieża ciśnień wybudowana pod koniec XIX wieku, znajdująca się w Kiszyniowie, w Mołdawii; współcześnie siedziba Muzeum Historii Miasta Kiszyniowa (Muzeul de Istorie a Orașului Chișinău).

Obiekt jest zabytkiem architektury i sztuki wpisanym na listę zabytków chronionych przez państwo w Kiszyniowie (nr rej. 195)[1][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieża ciśnień powstała z inicjatywy urzędującego w latach 1877–1903 burmistrza Kiszyniowa, Carola Schmidta(inne języki)[4]. Jej projekt opracował architekt Aleksandr Bernardazzi, a oficjalne oddanie do użytku zlokalizowanego w najwyższym punkcie starego miasta budynku miało miejsce 12 grudnia 1892 roku[5][2]. Wieża zaopatrywała miasto w wodę, a wraz z nią zbudowano również pierwsze miejskie wodociągi[2][4]. Swoją funkcję pełniła do 1940 roku, kiedy to przekształcono ją w wieżę strażacką, do której przylegała remiza[2].

W niewielkiej odległości, u zbiegu ulic str. Vasile Alecsandri(inne języki) oraz str. Veronica Micle(inne języki), znajdowała się również druga, bliźniacza wieża ciśnień, która nie zachowała się do czasów współczesnych – została zburzona w 1963 roku[2].

W 1971 roku w budynku utworzono Muzeum Miasta Kiszyniowa[2]. W 1977 roku wieża została częściowo zniszczona w wyniku trzęsienia ziemi. W latach 1980–1983 obiekt odbudowano (jednak pierwotnie drewnianą altanę na szczycie budynku zastąpiono konstrukcją kamienną), a w 1985 roku muzeum otwarto ponownie[2]. Kolejne trzęsienie ziemi poważnie uszkodziło budowlę w 1990 roku. Była ona zamknięta przez 10 lat, aż do 2000 roku[2].

Na początku XXI wieku wieża ciśnień oraz mieszczące się w niej muzeum kilkukrotnie było zamykane, remontowane i otwierane ponownie[2], ostatni raz w 2013 roku[4]. W muzeum prezentowana jest wystawa „Historia miasta”, z eksponatami pochodzącymi z XV–XX wieku. Organizowane są także wystawy oraz koncerty[2].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]
Wieża ciśnień z lotu ptaka (2022)

Wieża ciśnień w Kiszyniowie jest zabytkiem architektury przemysłowej wybudowanym w stylu eklektycznym, znajdującym się u zbiegu ulic: str. Bănulescu-Bodoni(inne języki) i str. Alexei Mateevici(inne języki)[4].

Budynek wybudowany jest na rzucie wydłużonego sześciokąta, wykonany z kamienia wapiennego i cegły (pierwotnie również drewna[4])[3]. W jego strukturze wyróżnić można sześć poziomów: cokół o pochylonym profilu, trzy kondygnacje oddzielone od siebie gzymsami, podest (platforma widokowa) z wystającym gzymsem i wieńcząca budynek altana[3]. Pierwsza kondygnacja ma elewację z naprzemiennie ułożonych warstw kamienia oraz cegły palonej, pozostałe dwie – wyłącznie z kamienia, lecz o różnych odcieniach[3]. Otwory okienne zwieńczone łukowato[3]. Platforma widokowa wraz z altaną wsparta jest na masywnych konsolach. Altana ma ściany poprzecinane dużymi szczelinami z oknami, które z kolei rozdzielają kamienne filary, na których spoczywa dach[3]. Grubość ścian waha się od 0,6 m w altanie do 2 m na parterze budynku[4][3]. Wysokość wieży wynosi 22[3][2] lub 27 m[4].

Wewnątrz budynku zachowały się oryginalne metalowe schody, wykonane w fabryce Serbov-Sîrbu w Kiszyniowie[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Lista monumentelor protejate de stat din municipiul Chişinău [online], Municipiul Chișinău, 9 grudnia 2011 [dostęp 2023-04-27].
  2. a b c d e f g h i j k l Muzeului orașului Chișinău (Turnul de apă) [online], orasulmeu.md [dostęp 2023-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-20] (rum.).
  3. a b c d e f g h i j Alexei Mateevici, 60 A – Castel de apă [online], www.monument.sit.md [dostęp 2023-04-27].
  4. a b c d e f g h Iată Castelul de APĂ al Chișinăului [online], www.ziarulnational.md [dostęp 2023-04-27].
  5. Vom putea urca în Turnul de apă [online], Stiri de ultima ora din Moldova – Ultimele stiri Timpul.md, 13 października 2011 [dostęp 2023-04-27] (rum.).