Wijayarana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wijayarana
Arifin, Chan, Smart, Hertwig, Smith, Iskandar & Haas, 2021[1]
Ilustracja
W. masonii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

żabowate

Rodzaj

Wijayarana

Typ nomenklatoryczny

Huia sumatrana Yang, 1991

Gatunki

5 gatunków – zobacz opis w tekście

Wijayaranarodzaj płazów bezogonowych z rodziny żabowatych (Ranidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w zachodniej i północnej Tajlandii (Kanchanaburi, Prachuap Kirikhan i Chiang Mai), zachodnim i północnym Laosie oraz prefekturze Xishuangbanna w południowym Junnan w Chińskiej Republice Ludowej; występuje również na Jawie i Sumatrze[2].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 2018 roku międzynarodowy zespół herpetologów (Indonezyjczycy Umilaela Arifin i Djoko Iskandar, Malezyjczyk Kin Onn Chan, Indyjczyk Utpal Smart, Szwajcar Stefan T. Hertwig, Amerykanin Eric Nelson Smith i Niemiec Alexander Haas) w artykule poświęconym ponownego przeglądowi sytuacji filogenetycznej w obrębie rodzaju Huia z wykorzystaniem danych molekularnych i morfologii kijanek, opublikowanym w czasopiśmie Zoological Journal of the Linnean Society[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) W. sumatrana.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Wijayarana: sanskr. Vijana ‘zwycięstwo’; łac. rana ‘żaba’[1].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c U. Arifin, K.O. Chan, U. Smart, S.T. Hertwig, E.N. Smith, D.T. Iskandar & A. Haas. Revisiting the phylogenetic predicament of the genus Huia (Amphibia: Ranidae) using molecular data and tadpole morphology. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 193 (2), s. 687, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa158. (ang.). 
  2. a b D. Frost: Wijayarana Arifin, Chan, Smart, Hertwig, Smith, Iskandar, and Haas, 2021. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-05-13]. (ang.).