Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Rewolucja w Tunezji

Zajawka artykułu Rewolucja w Tunezji

[[Plik:Révolution des Jasmins 07.jpg|left|100px]]
'''[[Rewolucja w Tunezji|Rewolucja w Tunezji w 2010/2011]]''' (zwana też '''''Jaśminową rewolucją''''') – protesty mieszkańców [[Tunezja|Tunezji]] o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy [[prezydenci Tunezji|prezydenta]] [[Zajn al-Abidin ibn Ali|Zina Al-Abidina Ben Alego]]. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do [[Arabia Saudyjska|Arabii Saudyjskiej]]. Początkiem wystąpień było [[Samospalenie (forma samobójstwa)|samospalenie się]] 17 grudnia 2010 w mieście [[Sidi Bu Zajd]] przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął [[Fu’ad al-Mubazza|Fouad Mebazaâ]], a 17 stycznia 2011 premier [[Muhammad al-Ghannuszi|Mohamed Ghannouchi]] utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd [[Al-Badżi Ka’id as-Sibsi|Bedżiego Caida Essebsiego]], w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji.Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych [[Arabska wiosna|protestów społecznych]], do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich. ''[[Rewolucja w Tunezji|Czytaj więcej …]]''

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji.Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2012-01-28

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2011-12-31

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji. Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich.

2012-01-07

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji. Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich.

2012-01-14

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji. Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich.

2012-01-21

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji. Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich.

2012-01-28

Rewolucja w Tunezji w 2010/2011 (zwana też Jaśminową rewolucją) – protesty mieszkańców Tunezji o charakterze społeczno-politycznym przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, brakowi swobód obywatelskich i długoletniej władzy prezydenta Zina Al-Abidina Ben Alego. W ich rezultacie 14 stycznia 2011 prezydent zrzekł się władzy i opuścił kraj, udając się do Arabii Saudyjskiej. Początkiem wystąpień było samospalenie się 17 grudnia 2010 w mieście Sidi Bu Zajd przez bezrobotnego Mohammeda Bouaziziego z powodu zarekwirowania mu przez policję straganu, na którym handlował nielegalnie owocami. 14 stycznia 2011 prezydent Ben Ali po ponad 23 latach sprawowania władzy zrezygnował z urzędu i wraz z rodziną odleciał za granicę. 15 stycznia 2011 obowiązki głowy państwa przejął Fouad Mebazaâ, a 17 stycznia 2011 premier Mohamed Ghannouchi utworzył nowy rząd jedności narodowej, w skład którego weszli także przedstawiciele opozycji. 7 marca 2011 zaprzysiężony został nowy rząd Bedżiego Caida Essebsiego, w którym nie znalazł się żaden z członków dawnej administracji. Rewolucja w Tunezji zapoczątkowała falę masowych protestów społecznych, do jakich doszło w pierwszych miesiącach 2011 w niemalże wszystkich krajach arabskich.