Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/https://hu.wikipedia.org/wiki/Kukovetz Anna

Kukovetz Anna (Nana) (ur. 29. września 1885 w Szeged – zm. 5. sierpnia 1919 w Szatymaz) wybitna malarka węgierska.

Życiorys

W 1902 roku jako wybitnie uzdolniona rysowniczka siedemnastoletnia Nana spędziła kilka miesięcy w kolonii artystycznej w Baia Mare (węg. Nagybánya) studiując malarstwo pod kierunkiem Károly'a Ferenczy'ego i Istvána Réti'ego. W 1906 roku otrzymała stypendium artystyczne miasta Szeged, co pozwoliło jej kontynuować pracę w kolonii artystów. Studia kontynuowała przez dwa lata w Paryżu, w 1908 roku przez kilka miesięcy była też uczennicą Académie de la Grande Chaumière, prywatnej szkoły artystycznej, założonej 4 lata wcześniej. Po powrocie do Szegedu założyła uznaną szkołę malarstwa. W 1913 roku wyjechała do Włoch studiować sztukę renesansu, a następnie udała się znów do Paryża. Tam zastał ją wybuch I wojny światowej i razem z innymi Węgrami przez 4 lata była internowana we Francji jako obywatelka wrogiego państwa. Do Szegedu wróciła dopiero wiosną 1918 roku, po zwolnieniu z obozu, gdy w jej rodzinnym mieście władzę przejęła Węgierska Republika Rad. Zaangażowała się w tworzenie organizację artystów pod jej auspicjami, choć nie interesowała się polityką, a gdy władze republikańskie salwowały się ucieczką przed wkraczającymi do miasta wojskami francuskimi (zgodnie z postanowieniem rozejmu w Belgradzie z 13 listopada 1919 wojska Ententy pozostały na tych terenach do 1929 roku), przeniosła się z nimi do pobliskiego Szatymaza. Wykorzystując swoją znajomość języka francuskiego, przygotowywała ulotki dla żołnierzy Ententy, kolportując je wśród żołnierzy francuskich. Kiedy 5 sierpnia 1919 we wsi pojawił się oddział Rongyos Gárda Pála Prónaya, w miasteczku zapanował biały terror, podczas którego Anna Kukovetz wraz z innymi ludźmi straciła życie. Dokładna przyczyna jej śmierci nie jest znana. Według miejscowych przekazów została przypadkowo postrzelona przez chcących się zabawić funkcjonariuszy tej organizacji paramilitarnej. Według innej, "oficjalnej" relacji miała zostać rozstrzelana jako francuski szpieg.

Upamiętnienie

Jej nazwiskiem nazwano ulice w Szegedzie i w Szatymaz.

Obrazy

Párizsi kalapszalon [Salon paryskiego kapelusznika] Délután Assisi-ben [Popołudnie w Asyżu]

Przypisy

http://mek.oszk.hu/00300/00355/html/ABC07165/08882.htm, Kukovetz Anna, 2017. október 9.

Źródła

Magyar életrajzi lexikon I–IV. Főszerk. Kenyeres Ágnes. Budapest: Akadémiai. 1967–1994. [1] [2] művészet Művészetportál • összefoglaló, színes tartalomajánló lap Kategória: Magyar festőkSzegediek1885-ben született személyek1919-ben elhunyt személyekMagyar nőkA fehérterror áldozatai