Wiktor Grodzicki

Wiktor Grodzicki
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1904 ; Warszawa
Data śmierci	10 kwietnia 1948
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	nauczyciel
Partia	Polska Partia Robotnicza
	Odznaczenia

Wiktor Grodzicki (ur. 9 kwietnia 1904 w Warszawie, zm. 10 kwietnia 1948) – polski nauczyciel i działacz partyjny, wiceprzewodniczący Stołecznej Rady Narodowej, poseł do Krajowej Rady Narodowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Seminarium Nauczycielskie na Ursynowie, następnie kształcił się m.in. na Wyższej Uczelni Technicznej w Liège. Przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego wykonywał zawód nauczyciela. Podczas II wojny światowej wstąpił do PPR, z jej ramienia zasiadał w 1944 w Prezydium Warszawskiej Rady Narodowej. Redagował pisma będące jej organami („Tramwajarz” i „Pracownik Stolicy”). Walczył w powstaniu warszawskim w szeregach Armii Ludowej (na Starym Mieście i na Woli). Na początku 1945 objął funkcję wiceprzewodniczącego Stołecznej Rady Narodowej. W tym samym czasie uzyskał nominację na posła do Krajowej Rady Narodowej.

Zmarł w 1948, został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 27-Tuje-2)^[1].

↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
↑ M.P. z 1948 r. nr 43, poz. 178 „za wybitne zasługi w walce o Niepodległość oraz w pracy nad odbudową kraju i utrwaleniem demokratycznych podstaw Państwowości Polskiej”.
↑ AleksanderA. Mazur AleksanderA., Order Krzyża Grunwaldu: monografia historyczna, 2005 .
↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 „za zasługi w usprawnieniu administracji publicznej”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 71, poz. 477 „za zasługi położone w walce z okupantem i udział w pracach konspiracyjnych w okresie okupacji”.
↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 „w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”.

Adam B. Słomczyński, Wiktor Grodzicki, „Polski Słownik Biograficzny”, Tom VIII, Girdwoń Michał – Gross Adam, s. 619–620.