Wiktor Potrzebski
.jpg)
Wiktor Potrzebski ps. "Corda" (ur. 30 lipca 1880 w Ślesinie, zm. 4 września 1944 w Warszawie) – ksiądz, kapitan, działacz niepodległościowy i społeczny, pedagog.
Ukończywszy Seminarium Duchowne we Włocławku, otrzymał święcenia kapłańskie w 1904 r. Następnie objął funkcję wikarego w kościele Podwyższenia Świętego Krzyża w Kole. Prowadził tam działalność duszpasterską, społeczną, nawołując przy tym wiernych do czynnego oporu przeciwko zaborcy. Jawne wystąpienia patriotyczne ściągnęły nań represje ze strony działaczy carskich, wobec których zmuszony był do zmiany miejsca pobytu. Trafił na Chełmszczyznę, gdzie pracował wśród unitów. Władze carskie i tam go znalazły – został aresztowany i zesłany do Murmańska. Udało mu się stamtąd zbiec do Szwajcarii. Kolejnym etapem jego życia jest pobyt w Innsbrucku, gdzie podjął studia ekonomiczne na tamtejszym uniwersytecie.
Po powrocie do kraju pełnił funkcje m.in. redaktora kwartalnika "Ogniwo", a także prefekta gimnazjum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. W latach 1928-1937 był nauczycielem w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Trokach[1], jak również dyrektorem gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Grodnie. Tam też zastała go wojna. Zagrożony aresztowaniem wyjechał w lipcu 1941 r. do Puław a następnie do Warszawy, gdzie został kapelanem batalionu "Vistula". W 1942 r. został kapelanem Armii Krajowej IV Rejonu Obwodu Śródmieście. Podczas okupacji był również dyrektorem do spraw nauczania w szkole sióstr felicjanek, a także kapelanem Zgromadzenia Sióstr Loretanek na warszawskiej Pradze. W powstaniu warszawskim pełnił nadal funkcje kapelana śródmiejskich oddziałów Armii Krajowej. Zginął 4 września 1944 pod gruzami zbombardowanego przez lotnictwo niemieckie budynku przy ul. Szpitalnej 4. Wraz z nim poległo blisko 100 osób, w tym także 10 członków sztabu Rejonu IV Obwodu Śródmieście.