Willa Kryształ w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willa Kryształ
Symbol zabytku nr rej. Gminna ewidencja zabytków – Kraków[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Lwowska 30

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

historyzm, neobarok

Architekt

Stanisław Serkowski

Rozpoczęcie budowy

1889

Ukończenie budowy

1891

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Willa Kryształ”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Willa Kryształ”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Willa Kryształ”
Ziemia50°02′39,0″N 19°57′30,6″E/50,044167 19,958500

Willa Kryształ (także Pałacyk Kryształ) – kamienica, znajdująca się w Krakowie, w dzielnicy XIII przy ulicy Lwowskiej 30, w Podgórzu.

Budynek, w stylu historyzmu z elementami neobaroku, wzniesiono w latach 1889–1891 według projektu Stanisława Serkowskiego dla L. Struzika. Był on właścicielem zbudowanej w głębi parceli Parowej Fabryki Cukrów i Czekolady „Kryształ”[2].
Pałacyk charakteryzuje się bogatą dekoracją architektoniczną: obramienia okien, wnęki okienne zdobią putta, na dachu po bokach dwa hełmy, brama wjazdowa z kratą. We wnętrzu znajduje się klatka schodowa z kutymi balustradami i ceramiczna okładzina[2]. W 1922 roku po prawej stronie frontowego budynku dobudowano oficynę, w której mieściły się hale fabryczne i pomieszczenia magazynowe[3].

Nazwa wilii, kojarząca się z nazwą fabryki słodyczy działającej od 1916 roku, jest związana głównie z jej znakiem firmowym – soból (od nazwiska Sobolewskich, cukierników z Warszawy, którzy opracowali metodę wytwarzania wyrobów cukierniczych) trzymający w łapkach kryształek cukru[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. [dostęp 2021-03-09].
  2. a b Podgórze. [dostęp 2021-10-23].
  3. a b Od „Kryształu” do „Wawelu”. [dostęp 2021-10-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]