Win Maw Oo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Win Maw Oo
ဝင်းမော်ဦး
Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1971
Rangun

Data i miejsce śmierci

19 września 1988
Rangun

Przyczyna śmierci

rany postrzałowe

Zawód, zajęcie

uczennica, aktywistka

Rodzice

Win Kyu
Khin Htay Win

Win Maw Oo (birm. ဝင်းမော်ဦး) (ur. 19 listopada 1971, zm. 19 września 1988) – birmańska uczennica, aktywistka. Zginęła podczas powstania 8888 w Birmie (Mjanmie)[1][2]. Uważana za jednego z najważniejszych bohaterów ruchu prodemokratycznego w Mjanmie[3][4][5].

Wczesne życie i edukacja[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 19 września 1971 w Rangunie jako najstarsza z sześciorga rodzeństwa. Uczęszczała do szkoły w Kyimyindaing[6].

Śmierć[edytuj | edytuj kod]

Wbrew woli rodziców, wraz z kolegami wzięła udział w marszu 19 września 1988, niosąc zdjęcie generała Aung Sana[7]. Podczas tłumienia protestu została postrzelona przez żołnierzy dwoma pociskami w nogi oraz jednym w klatkę piersiową[8][9].

Dziedzictwo[edytuj | edytuj kod]

Symbolem opozycji przeciwko rządzącej władzy wojskowej w Mjanmie stało się zdjęcie przedstawiające zakrwawione ciało Win Maw Oo niesione przez dwóch studentów medycyny wykonane przez Steve'a Lehmana[7]. Stała się również ikoną ruchu 88[10]. Ostatnim życzeniem Win Maw Oo było, aby nie odprawiać ostatnich obrzędów pogrzebowych, dopóki w Mjanmie nie zapanuje demokracja[8]. W maju 2016, 28 lat po śmierci, miesiąc po dojściu do władzy demokratycznie wybranego rządu Aung San Suu Kyi, jej rodzina zorganizowała ostatni buddyjski obrzęd pogrzebowy[3]. Wydarzenie to odbiło się szerokim echem[8]. Jej postać została przedstawiona w filmie U Anthony'ego, który przedstawia wydarzenia związane z jej śmiercią[6][11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Esther Htusan: Democracy helps fulfill long-dead Myanmar teen’s last wish. Associated Press, 2016-05-26. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  2. Phyo Tha Kyaw: Why the Past Can’t Be Put to Rest. The Irrawaddy, 2020-09-20. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  3. a b Zwa Moe Kyaw: The Heroic Medics of the 8888 Uprising. The Irrawaddy, 2017-08-07. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  4. သဇင်လှိုင်: မှုန်ဝါးနေဆဲ ရှစ်လေးလုံး ရည်မှန်းချက်မျာ. The Irrawaddy, 2020-08-07. [dostęp 2023-09-14]. (birm.).
  5. မောင်တူး: အမှန်တရား၏ ဒဏ်ခတ်မှု၌ ပျော်မွေ့တတ်သော (ယမင်းမြတ်အေး) စာအုပ်အညွှန်. DVB, 2020-10-20. [dostęp 2023-09-14]. (birm.).
  6. a b Film tells the story of a young student shot dead in 1988. The Myanmar Times, 2013-01-28. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  7. a b The Women of 1988. The Irrawaddy, 2018-08-08. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  8. a b c 28 years later, Myanmar bids adieu to activist who died fighting for democracy. The San Diego Union-Tribune, 2016-05-27. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  9. Andrew R.C. Marshall: Girl's death 24 years ago haunts quest for justice in reformist Myanmar. Reuters, 2012-09-16. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  10. Christopher Gunness: In Myanmar, It’s Back to the Future … but Not Quite. The Irrawaddy, 2021-02-13. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).
  11. Hsu Mon Kyaw: Director to Make Film About ’88 Victim Win Maw Oo — If Constitution Is Amended. The Irrawaddy, 2013-10-10. [dostęp 2023-09-14]. (ang.).