Przejdź do zawartości

Wincenty Kraiński (pisarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Kraiński
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1786
Mierzęcice

Data i miejsce śmierci

16 października 1882
Wrocław

Wincenty Kraiński (ur. 16 kwietnia 1786 w Mierzęcicach k. Będzina[1], zm. 16 października 1882 we Wrocławiu) – polski ksiądz, pisarz i pedagog, uczestnik powstania listopadowego, wolnomularz[2].

Od 1817 organizował w Warszawie szkoły według systemu Bella-Lancosta. W czasie powstania listopadowego kapitan Gwardii Narodowej i radykalny publicysta. Od 1831 r. na emigracji, brał udział w organizowaniu szkoły batiniolskiej. Od 1846 r. ksiądz, w 1848 r. osiadł we Wrocławiu (od 1851 r. był lektorem języka polskiego na uniwersytecie). Jego dorobkiem były utwory religijno-dydaktyczne i patriotyczne "Anna i Scisław" (1855), podręczniki (Historia literatury i oświaty (1848), ludów słowiańskich 1867) i autobiografia (Ksiądz Wincenty 1858).

Był nominowany do Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w 1820 roku.[3] Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[4].

Niektóre publikacje Kraińskiego

[edytuj | edytuj kod]

Kraiński opublikował w języku polskim i niemieckim:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
  • Katalog Biblioteki Narodowej (spis publikacji)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b "Literatura polska. Przewodnik encyklopedyczny" Tom I A-M, PWN Warszawa 1984, hasło Kraiński Wincenty str. 490
  2. Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 444.
  3. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 236.
  4. Bolesław Erzepki, Spis członków Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, Poznań 1896, s. 3.