Witold Płotnicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Płotnicki
major major
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1897
Żytomierz

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

5 dywizjon artylerii konnej
3 dywizjon artylerii konnej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Witold Płotnicki (ur. 18 listopada 1897 w Żytomierzu, zm. ?) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 listopada 1897 w Żytomierzu jako syn Stanisława[1]. We wrześniu 1930 został przeniesiony z 5 dywizjonu artylerii konnej do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[2][3] (w roku szkolnym 1932/1933 był dowódcą I plutonu 6. baterii, a w roku szkolnym 1933/1934 – dowódcą 1. baterii).

Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii[4]. W marcu 1939 pełnił służbę w 3 dywizjonie artylerii konnej w Podbrodziu na stanowisku I zastępcy dowódcy dywizjonu[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Płotnicki Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2022-12-08].
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 300.
  3. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 816.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 761.
  6. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 189.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 422.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]